Teraz już wiem,
komu służą myśli ukryte w wersach
i dlaczego krążą w blasku księżyca
wygrywając te same melodie.

Duchy dzieciństwa nie uciekły
w inny świat. Przykleiły się do palców,
jakby chciały zapisać najważniejsze
słowa, ale i woda oczyszcza z brudu.

Poznałam imię, które odsłania się
tylko w zodiakalnym świetle;
jednak wciąż jeszcze tętni i płynie.
Mówisz - życie jest najważniejsze,
tylko czy na pewno moje,

w milczeniu spoglądam za siebie.