poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 30.10.2025
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Czy ten portal "umarł"?
playlista- niezapomn...
Co to jest poezja?
"Na początku było sł...
Czy są przechowywane...
GRANICE POEZJI
Bank wysokooprocento...
Limeryki
Forma strony interne...
HAIKU
Ostatnio dodane Wiersze
Głód
Tik-tak
karmazyn
Douve
Spotkanie z Putinem,...
Homo sapiens?
To chyba nie powinno...
Usprawiedliwienie
Złote piórko
Benjamin czyli pamię...
Wiersz - tytuł: na przemian
w kółko powtarzasz
że nie wraca

próg za progiem
przechodzimy do jasnego
pokoju z widokiem

pod szkieletem wozu
kuli się kocia rodzina

ciągle czujesz zimno

podtrzymuję ogień
zapalam świeczkę na grobie
wiarołomnego
Dodane przez mgnienie dnia 07.12.2019 18:01 ˇ 16 Komentarzy · 611 Czytań · Drukuj
Komentarze
aleksanderulissestor dnia 07.12.2019 20:23
-:)))))
wyuczone czynności powtarzamy machinalnie mimowolnie zarówno robiąc inną rzecz jak myśląc o zupełnie czymś innym

pozdrawiam -:)))))
koma17 dnia 07.12.2019 21:14
Kulenie się, zamykanie w sobie, w tym, co było. Samoobrona nie tylko przed zimnem. Był wiarołomny, ale tworzyli rodzinę. Tego brakuje, bliskości.
Smutno ciepły wiersz.
Pozdrawiam
Janusz dnia 07.12.2019 22:44
Pytanie, jak długo można ten ogień podtrzymywać. Może warto go przenieść w inne miejsce?
Moc pozdrowień.
mgnienie dnia 08.12.2019 06:01
aleksanderulissestor - Bardzo często tak się zdarza, spełniamy obowiązki, a myśli sobie fruną...
Dziękuję za chwilę i pozdrawiam :)

koma17 - Najgorsze, że pewnych granic nie da się przekroczyć, żeby rozproszyć smutek, osamotnienie...

Dziękuję za słowo pod wierszem. Pozdrawiam:)

Janusz - Pewnie tak długo jak długo tli się nadzieja...

Serdecznie pozdrawiam:)
Ola Cichy dnia 08.12.2019 08:18
Kochana. Może źle odczytuję. Jeśli to mama lub inna bliska kobieta, która ma, już ze względu na wiek, trudności z pamięcią i uporczywie poszukuje wiarołomnego- to dałabym inny tytuł, albo dodała jeszcze jakiś wers.
Wzruszające, jak zmarły stając się "wiarołomnym" nie może oczyścić się z domniemanych zarzutów.

Wzruszający, jak zwykle u Cb. Wersy z codziennego życia, ale podane z takim wdziękiem i cudownym podejściem do życia. To nie jest zwykle pogodzenie się ze śmiercią, starością bliskich , natłokiem obowiązków. To
taka "tajń życia" podana wzruszająco i prosto po swojemu, z franciszkańskim śladem w duszy.

Kocia rodzina- cudowna.
Miło mi Cb czytać. Nawet jeśli poczytałam za bardzo po swojemu.
Dużo ciepełka ślę.
Ola.
:)
Irena Michalska dnia 08.12.2019 11:05
Czasem za wszelką cenę podtrzymujemy iluzję, która tkwi w głowie bliskiej osoby, tak jak ona za wszelką cenę trzyma się tej iluzji. Może to pojąć tylko ktoś, kto tego doświadczy. Pozdrawiam :)
lunatyk dnia 08.12.2019 13:00
Dobrze, że są najbliżsi, którzy "podtrzymują ogień" - choć to czasem jest niezwykle ciężkie.

Pozdrawiam ciepło :-)
adaszewski dnia 08.12.2019 13:15
obrazy, a może to samo miejsce widzialne z wielu mentalnych stron? Dobry wiersz.
Magrygał dnia 08.12.2019 13:31
zazwyczaj nie tam gdzie ciepło i syto kryje się miłość, choćby wiarołomna. A
mgnienie dnia 08.12.2019 17:54
Ola Cichy - Olu miła, dziękuję za taki rozbudowany, cenny, piękny komentarz. W pierwszej wersji był inny tytuł ( " cieniu") i dodatkowy wers na początku - " wiem co nastąpi/ po zgaszeniu światła", ale też nie byłam do końca przekonana. Jeszcze pomyślę.

Lubię tutaj wracać, do przyjaznych Czytelników.

Pozdrawiam Cię serdecznie :)
mgnienie dnia 08.12.2019 17:56
Szkoda, że nie można edytować, miało być - " w cieniu"
mgnienie dnia 08.12.2019 18:05
Irena Michalska - To prawda Irenko, trudno żyć w dwóch światach, ale po co denerwować gdy nie można wytłumaczyć. Prawda żeby to zrozumieć trzeba doświadczyć.

Dziękuję i pozdrawiam:)


Lunatyk - Tak, trzeba trwać, spokojnie dzień po dniu...razem.

Serdecznie pozdrawiam:)

Adaszewski - Dziękuję. Trafnie...

Pozdrawiam:)

Magrygał - I tak bywa...trudno dociec dlaczego.

Serdecznie:)
konto zabl na wniosek usera 8 dnia 08.12.2019 18:09
Bardzo subtelnie o smutku.
Wyczarowana pięknie czułość w tej opowieści.

gratuluję i pozdrawiam C.
Milianna dnia 08.12.2019 20:07
Czytam długo, bo chciałam zrozumieć dlaczego użyłaś słowa wiarołomny, a to takie proste. Piękna klamra powstała. Ona powtarza na początku, że On nie wraca. Nie pamięta, że zmarł. Wiarołomny, bo odszedł, na drugą stronę tęczy - tak rozumiem. Pięknie, z czułoscią, cierpliwoscią opowiadasz o bezbronnej starości i o miłości.
PaULA dnia 08.12.2019 21:09
Wszystko zostało powiedziane, dlatego podpisuję się pod wszystkimi komentarzami. Pozdrawiam:)
mgnienie dnia 09.12.2019 06:52
Craonn - Dziękuję za dobre słowo.

Serdecznie pozdrawiam:)

Milianna - Niestety nie pamięta, i czeka, i czuje się opuszczona...brakuje słów na opisanie tego stanu.
Bardzo Ci dziękuję:)

PaUla - Pozdrawiam Cię serdecznie:)
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
ANTOLOGIA W OBRONIE ...
"W ŚWIECIE SŁOWA -PO...
XVIII Ogólnopolski K...
XLV Konkurs Poetycki...
Wieczór debiutu ksią...
Turniej jednego wier...
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
Użytkownicy
Gości Online: 18
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

82739813 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005