poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 19.04.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
Chimeryków c.d.
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
Ostatnio dodane Wiersze
Julia Milu
Roszada w niedoczasie
Miłość
Wierßcz
eteryczny avatar
Reszta została w myś...
Anihilacja
Cichosza
Dafno! Ciebie nie c...
Szczegóły
Wiersz - tytuł: kapelusz
czy jeszcze coś pamięta
pamięta
pamięta jak kupował jej kapelusz
słomkowy z dużym rondem
aby chronił przed słońcem ją całą
z granatową wstążką
która miała
łaskotać plecy

więc
gdy włożyła go na głowę
a była wtedy jak
jej oczy mówiły że
a usta usta usta
i całe czoło w
i włosy takie co
na ramionach że jakby
i suknia - pewnie suknia -

może zapomniał a może
na świecie nie ma już słów
które roiły mu się w głowie
jak brzęczące roje
tych
no
tych
co robią miód
Dodane przez małgorzata sochoń dnia 29.05.2020 12:55 ˇ 16 Komentarzy · 401 Czytań · Drukuj
Komentarze
Kazimiera Szczykutowicz dnia 29.05.2020 14:13
"miód" jak cud w kapeluszu, który potrzebuje "łaskotania w plecy", jemu się uroił. Albo ONA sobie uroiła, że jest cudem, który będzie ON łaskotał. Odczytałam jako pragnienie mało atrakcyjnej kobiety o wielkich mniemaniach o sobie.
małgorzata sochoń dnia 29.05.2020 14:44
Ciekawe odczytanie, Kazimiero. Zaskakujące, ale - możliwe. Dzięki. Może później napiszę kilka słów o tym wierszu, skąd się wziął. Pozdrawiam.
adaszewski dnia 29.05.2020 14:44
świetny wiersz, ludzki i po ludzku wzrusza, i "do ludzi" wzrusza
silva dnia 29.05.2020 14:51
Ciekawie pokazany stan kogoś chorego na a... Wzruszająco poprzez to, co jednak zostało zapamiętane. U Johnsona w Przełożonej w normie są całe strony puste, a niekiedy przejawiają się pojedyncze słowa, u Ciebie - zawieszone frazy. Pozdrawiam.
małgorzata sochoń dnia 29.05.2020 15:33
Silva, adaszewski, dziękuję za komentarze. Wiersz jest już dosyć stary, ale go lubię i chciałam go pokazać, póki pamiętam:)
Cobra dnia 29.05.2020 20:36
Bardzo trafne oddanie luk pamięciowych. Kto ich nie ma, bez względu na wiek :-)
Janusz dnia 29.05.2020 23:05
Sugestywnie oddany proces utraty pamięci - z perspektywy "od wewnątrz" :)
Moc pozdrowień.
Ola Cichy dnia 30.05.2020 14:29
:)
Podoba się.
I nie tylko w kontekście skojarzeń powyższych.
O.
lunatyk dnia 30.05.2020 19:01
Tak, tak często bywa w każdym wieku.

Ciekawy wiersz. Pozdrawiam :-)
woka ketjof dnia 30.05.2020 20:41
Wiersz realny do bólu. Smutny i rzewny. Tak bywa, niestety a może na szczęście. :)
abirecka dnia 30.05.2020 23:31
Małgosia jak zawsze :) Jest sobą :)

Serdecznie :)
Grain dnia 31.05.2020 10:07
Znam to.
małgorzata sochoń dnia 01.06.2020 15:50
Dziękuję za zajrzenie, słowa. Miło mi.
dylon dnia 02.06.2020 18:25
Brak interpunkcji odzwierciedla strumień świadomości, ciąg skojarzeń luźny i nieuporządkowany, który występuje na granicy snu. Poza tym, gdy usypiamy, gubimy wątek, przerywamy czasami wpół słowa lub frazy, lub uporczywie powtarzamy jakis jeden wyraz ("pamięta, pamięta, pamięta"). Tym mozna tłumaczyć taki a nie inny podział na wersy i strofy. Pierwsza luka w pamięci to "pamięta JAK". Nie dowiadujemy jednak się nic na temat okoliczności zakupu, ale Autorka podsuwa nam przed oczy kapelusz.Wstążka miała łaskotać plecy, ale czy to znaczy pieścić, może całować, czy raczej drażnić, irytować?
W drugiej strofie bohater zdradza się ze swoją obsesją:"usta,usta,usta", przy czym akcentowana samogłoska U wymaga złożenia warg jak do pocałunku, a może do gwizdu podziwu- fiu, fiu, fiu.
Według Autorki człowiek jest całym światem, co widać w równoważności "może zapomniał, a może na świecie nie ma już słów, rozumiemy "pojęć", które odejdą razem ze śmiercią bohatera, a może przygasną na kilka godzin snu.
dylon dnia 02.06.2020 18:28
Ostatni cytat nie domknięty cudzysłowem, widać coś ze mną nie tak
małgorzata sochoń dnia 03.06.2020 13:25
Ciekawy komentarz! Dzięki. Wstążka miała łaskotać plecy, żeby... no właśnie? Może żeby o czymś, albo o kimś przypominać?
Wiesz, jeśli porównać słowa do pszczół, to można powiedzieć, ze gdy umrą słowa, to umrze/ zginie świat.
Słowa roją się i brzęczą, gdy światy powstają. A gdy ich nie ma - giną.
Nasze światy, ludzkie, potrzebują słów.
Są też słowa, które wlewają się na nasze serca (czy też do serc?) jak miód, jak słodycz:)
Pomysł z faza zasypiania podoba mi się. Jest w nim nadzieja na nowy dzień, dobry, dla osoby, o której myśli się przed zaśnięciem.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 7
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67030559 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005