kim naprawdę jesteś
mówiąc mi dzień dobry
kim naprawdę jesteś
życząc dobrej nocy
czy dłonią podaną szczerością pomocy
czy też jedną z wielu utopijnych doktryn

a może pretekstem
do współżycia w biedzie
kim naprawdę jesteś
spróbuj odpowiedzieć
nadmiar niepewności jakim mnie obdarzasz
już nawet nie złości ale upokarza

...
już nie grzeszysz poezją nie dotykasz słowem
tylko czoła marszczeniem wychodzisz na spacer
zapewniałeś że nigdy nie będzie inaczej
a jeżeli się zmieni to wcześniej mi powiesz

wycinając hołubce tak że już się gubię
nauczyłeś się kłamać zbyt pięknie jak dla mnie
nie potrafię bez smutku poskładać starannie
myśli czy wciąż cię kocham czy tylko cię lubię

jesteś przy mnie z przypadku jakby od niechcenia
jesteś chociaż nie musisz jakbyś wiedział o tym
że za późno jest dzisiaj by cokolwiek zmieniać
przedkładając rozstania nad głodne powroty

cisza uczy pokory lecz w sobie zawiera
wszystko o czym mówiłeś o czym milczysz teraz