Pamiętajmy o ogrodach


obiecałeś
może
słyszałam tylko siebie
klęcząc przed ostatnim
zachodem widziałam zboża dojrzałe
pola marihuany zielonej
sekretny ogród zroszony
deszczem z różowych chmur
adagio traw, czerwone pióra
kwiatostanów

przed sklepem dziecko uśmiecha się w koszyku
nieświadome ogromu miłości

trawy zasypiają jesienną szarością i srebrem
na żyznej glebie
powstaną w kolejnych wiosnach

nasze pierwsze dotykanie
bolesne, a mały chłopiec
wciąż wyciąga rączki

miasta są duszne, oddychają
skażonym powietrzem
ulice obce ale przychylnie
zapraszają

weź mnie
pojedynczo, nieinwazyjna
wydam rdzawe chmury
we śnie stracę przytomność

spadną deszcze

żyjemy jak zwierzęta żywimy się korą drzew i trawą

Ludzie mówią, że Bóg nie istnieje

przed sklepem dziecko
nieświadome ogromu miłości
bezpieczne

teraz już wiesz
dlaczego piszę wiersze

Bo jesteś