 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: ---- |
|
|
przez okno widzę więzienny mur i tabliczkę
- zakaz dokarmiania gołębi
roznoszą wieści a może ludzkie szepty
zakazane myśli, białe od bólu i wiśniowe od nienawiści
może zakaz dokarmiania człowieka, albo zakazane
piosenki, słowa i na przykład zakaz wybijania szyb
miałby więcej sensu, kiedy
mojego psa znajomy znalazł w rowie
dwa szczeniaki biegały ucząc się świata i każdego dnia
wtedy nie było wojny, głód i zimno nie pozwalały się rozstać
może to była zabawa, niewinna jak niewinne
potrafią być chwile
śpię w swetrze, chociaż to nie moja wojna
nie wiem gdzie jutro będę
jutro, pojutrze, za tydzień ale zakaz dokarmiania
nie jest bez sensu, kiedyś i z jakiegoś powodu
zaczniemy znów zabijać
Dodane przez marzenna52
dnia 03.03.2022 07:39 ˇ
10 Komentarzy ·
341 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 03.03.2022 09:11
Świetny wiersz. Milczałaś, ale jak się odezwałaś, to aż dech zapiera |
dnia 03.03.2022 11:45
Dokarmianie często wiąże się z odpowiedzialnością za ludzki (i nieludzki) los. Świat zwierząt na ten przykład rozwiązuje (czyt. rozwiązywał) te sprawy po swojemu, co w ogólnym rozrachunku wychodziło mu na zdrowie. Ale my wiemy lepiej. Pół biedy, jeśli to "napychanie żołądków" ma miejsce od święta, w paśniku, bo jak przyzwyczaisz to "pozamiatane". Skądinąd dokarmianie może mieć tak wiele twarzy, niekoniecznie zmaterializowanych, przykrytych pudrem i uśmiechniętych. Pozdrawiam. |
dnia 03.03.2022 12:14
Spanie w swetrze przybliża człowieka i do psa, i do gołębia. Bo sweter, to trochę sierść, a trochę - pióra.
Tutaj spanie w swetrze - tak myślę - jest symbolem czuwania, gotowości do ucieczki, strachu przed konfrontacją z najeźdźcą, przed walką.
Człowiek - szczeniak i gołąb - ucząc się świata, dowiaduje się i przeczuwa.
Dlatego:
śpię w swetrze, chociaż to nie moja wojna
nie wiem gdzie jutro będę
jutro, pojutrze, za tydzień ale zakaz dokarmiania
nie jest bez sensu, kiedyś i z jakiegoś powodu
zaczniemy znów zabijać
Zabijać, czy spać w swetrze, w gotowości do ucieczki od każdej śmierci, swojej i zadanej przez siebie komuś innemu?
Ciekawy wiersz, ciekawe zestawienia, od samego początku. I dobrze zapisany.
Może tylko "miałby" zamień na "miałyby"? (Siódmy wers). |
dnia 03.03.2022 13:35
Ta ucieczka może być też ucieczką we własne umieranie. Nie dokarmiajcie mnie - szczeniaka, mnie - gołębia. Wolę umrzeć niż zabijać. Dlatego śpię w sierści i piórach, bo jestem załamany. |
dnia 03.03.2022 18:45
Brak dokarmienia też potrafi prowadzić do zabicia. A dla mnie w tym ładnym wierszu jest brak nadziei, a zamiast niej dywagacje nad kondycją ludzką. Warto dokarmiać, choćby po to, aby mieć siłę na zrobienie czegoś wyjątkowego , siłę na działanie. Choćby w czasach zabijania. Tylko, że solą wynika płynie z ducha, a tu czuć zwątpienie. Pzdr. |
dnia 03.03.2022 18:46
Siła, a nie solą😉 |
dnia 04.03.2022 14:07
Witaj Marzena, wiersz bardzo mi się podoba. Pozdrawiam |
dnia 04.03.2022 16:50
skąd ten sceptycyzm? i skąd ten dekadentyzm? i skąd ten fatalizm? dlaczego niby mielibyśmy kogokolwiek zabijać? w obronie nie zabija się tylko ratuje -Się i swoich najbliższych...proponuję zacząć spać w futrze, albo przytulić się do gorącego (zawsze) górala :)!!! |
dnia 05.03.2022 20:22
:0
Fajnie, że jesteś. Jak zwykle u Cb- po Twojemu i bezkompromisowo.
Ciepełko.
Spanie w swetrze. No właśnie. Wiele tłumaczy.
Pa.
O. |
dnia 11.03.2022 15:12
Dziękuję. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 8
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)