od wieków zegar zdarzeń
nieustannie tyka
wystraszony w nim kurant
czasem się obudzi

wychyliwszy się patrzy
co zostało z marzeń
widząc barwy przyblakłe
na skrzydłach motyli

kolejne pokolenie
ślady swoje znaczy
wśród niepewności jutra
grobów pobielanych

pomyślałem co kurant
dobrego zobaczy
gdy za lat kilkanaście
znowu się wychyli

kto partyturę nową
dla niego napisze
żeby nas ze snu budził
radosnymi tony

brzmieniem swoim rozpraszał
zadumania ciszę
i ujrzał świat na wieki
z sobą pogodzony

Izajasza 2:4

Apokalipsa 21:1-5