Pod koniec dwudziestego pierwszego, a może na początku dwudziestego drugiego


To było podczas izolacji, nie pamiętam już
jak długiej, odnosiliśmy wrażenie, że trzeba
mieć jakąś filozofię życiową, a nawet religię,
prawdopodobnie to wówczas rozległ się łabędzi

śpiew naszych dusz. Dosłownie chwilę potem Putin
napadł na Ukrainę, odwołano pandemię,
nasze ciała wróciły do zdrowia, na siłownie,
do tramwajów i autobusów, a nasze dusze

zamieszkały na Ukrainie, w Ukrainie,
"w", czy "na"? - nie sposób rozstrzygnąć, może po prostu
stały się mniej dokuczliwe jak koronawirus
ciężkiego ostrego zespołu oddechowego.