W lesie kosa już nie ma

Ptaszyna nie chce dłużej śpiewać

Sosny obuchem żądają twoich słów

Gestów, zapachów, ust

W nozdrza uderzał nas zapach konwalii

Byliśmy młodzi, mieliśmy plany

Ty zamążpójście, mnie czekał ożenek

Kupiłem garnitur, krawat, buty

Dziś są to śmieci, symbol ułudy

Czasem mi się przyśnisz w groszkowej sukience

Zasypiam licząc, że przyśnisz mi się jeszcze

Pośrodku drzew i kos zaśpiewa dla nas wierszem