poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 26.04.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
FRASZKI
Chimeryków c.d.
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
Ostatnio dodane Wiersze
Tryptyk z czapy
by nigdy nie zaszło ...
Marionetka
Ti ti ta
Oczekiwać złota od p...
GENEZA BUNTU
Od ust do ust...
walkwoman
taki spokój jest prz...
ISIDORE LILLIAN (oko...
Wiersz - tytuł: niedotknięcia
*najbardziej niszczące w życiu są namiętności

martwiejemy Piotrze

oddaleni o jeszcze jeden wiersz
wielowarstwowy rebus
może to tylko kamuflaż
albo modlitwa

obrysowuje kształty
gorące ślady intensywności
są jak (nie)zrozumiały sens - pleonazm
który wraz z bezczasem obraca nas
w resztki siebie

co znaczy tęsknić Piotrze
na powrót wrastać frazami
z jednego żebra wyłuskiwać treść

przecież już kiedyś byliśmy
na obraz i podobieństwo
w środku wiersza w powtarzalności
słów i oddechów
dotykając tych samych fragmentów
byliśmy na końcu języka

teraz
nigdzie nas nie ma


*Kilka dni lata - Małgorzata Sobieszczańska
Dodane przez marguerite dnia 01.02.2023 04:16 ˇ 10 Komentarzy · 332 Czytań · Drukuj
Komentarze
Kazimiera Szczykutowicz dnia 01.02.2023 09:27
"teraz nigdzie nas nie ma", a jednak jesteśmy - chociażby w wierszu. Piękny, refleksyjny.
adaszewski dnia 01.02.2023 09:41
Poezja, mowa, język... Nie wiadomo - nowe możliwości, nowe światy, czy stare więzienie?
silva dnia 01.02.2023 09:51
Poczytałam z wielką przyjemnością, szalenie mi się podoba to przenikanie znaczeń subtelnego erotyku, wiersza autotematycznego i uniwersalnej treści o niemożności słów. Jeśli Ty tego nie zamieścisz w wątku Co to jest poezja?, ja chciałabym to zrobić. Literówka w są ja/jak. Pozdrawiam.
marguerite dnia 01.02.2023 10:56
Kazimiero, bardzo dziękuję za komentarz.

Adaszewski, dzięki za słowo.

Silva, bywam tutaj raz za czas i prawdę mówiąc nie wiem że jest taki wątek i gdzie. Jeśli uważasz, że wiersz się nadaje, by go tam umieścić, czyń swoją powinność. Pięknie Ci dziękuję za tak cenne słowa komentarza.

Mam nadzieję że Pan Moderator zlikwiduje literówkę. Panie Moderatorze?
Gloinnen dnia 01.02.2023 11:03
Klimat wiersza jest bardzo mi bliski, gdyż przenika się w nim warstwa fizykalna i językowo-semantyczna. To niesamowite (dla mnie) wrażenie, gdy inny Autor dotyka tych samych obszarów i ma na nie niemalże identyczne spojrzenie.

Erotyzm opowiada się tutaj przez znaczenia słów, po części też przez akt twórczy (w zakresie używania języka), a może jest całkiem odwrotnie?

"gorące ślady intensywności" - zabłąkały się do wiersza, mam nadzieję, jedynie przez przypadek.

"pleonazm
który wraz z bezczasem obraca nas
w resztki siebie" - pleonazm, bo jedno powtarza się w drugim. (dramatis personae). Chciałabym, aby to była właściwa interpretacja.

"z jednego żebra wyłuskiwać treść" - nawiązanie do aktu stworzenia (kobiety), oczywiście. Tym razem to język (w sensie lingwistycznym) stwarza Ewę w Adamie. Kreatywna siła słowa bardzo mocno została tu zaakcentowana. A skoro kobieta tęskni, to znaczy, że wciąż pragnie rodzić się na nowo, choć nie inaczej, jak przez poetyckie frazy...

"przecież już kiedyś byliśmy
na obraz i podobieństwo
w środku wiersza w powtarzalności
słów i oddechów" - to w zasadzie już powtarzanie tego, co było powiedziane wcześniej, z przesunięciem środka ciężkości na wiersz jako czasoprzestrzeń.
Bo tylko w jego granicach Ewa i Adam mogli się naprawdę dopełnić, czy wręcz - spełnić w swojej pierwotnej jedności.

"byliśmy na końcu języka" - to już jest wtórne, zastanowiłabym się, jak to przebudować.
Bardziej w kierunku "końca języka" jako ultima thule, naturalnie.

Końcówka sugeruje, że z końcem wiersza kończy się również intymność, możliwa jedynie w przestrzeni poetyckiej, nierzeczywistej.

Całość ociera się, oczywiście, o Wittgensteina.

Pozdrawiam,
Glo.
małgorzata sochoń dnia 01.02.2023 13:36
"Oddaleni o jeden wiersz", to także mocno przybliżeni. Wiersz w Twoim utworze można zobaczyć także jako fragment taśmy dwustronnie przylepnej.
"Oddaleni o jeszcze jeden wiersz", to jak "połączeni jeszcze jednym fragmentem" tej taśmy.
Taka taśma przykleja do siebie świat, łączy, ale jeśli wniknąć między te klejące warstwy - znika się. Staje się niewidocznym. A jednocześnie staje się bazą. Żebrem.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 01.02.2023 14:58
Czytało się znakomicie :))) to przywilej i zaproszenie dla odbiorcy, gdy może dotknąć w pozbawionym pozy, szczerym wierszu - wrażliwości Poety, ( tutaj : z jego wątpliwościami).
Mam problem z cytatem, gdyż tekst wyraża tęsknotą za minioną namiętnością - a ta jest dla mnie równoznaczna z jej afirmacją, więc, raczej .. ..pochwała namiętności, ( niż jej dosłowne piętnowanie ).

Pierwsza strofa niepokoi; modlitwa porusza się w tych obszarach co kamuflaż i rebus ( skoro jej nie odróżniamy), a to jej nie wróży najlepiej .
Kształty - jako / gorące ślady intensywności/ - kłócą się nieco. Ślad stygnie szybko, chwilę później jest nawiązanie do treści, która miałaby być / wyłuskana /, podejrzewam nieśmiało, że to ona dopiero zwiększyłaby prawdziwą temperaturę relacji.
Pięknie :)
nawet bez żalu zrezygnowałam z frazy, która by się niechcący powtórzyła w moim nowym wierszu, gdyż u Ciebie brzmi ładniej :))), pozdrawiam serdecznie, D.
moderator4 dnia 01.02.2023 21:10
Literówkę usunąłem.

Pozdrawiam.
Robert Furs dnia 02.02.2023 11:42
fajny pomysł, a co najważniejsze - dobry wiersz, pozdrowionka,
marguerite dnia 02.02.2023 17:14
Glo, serdecznie Ci dziękuję za tak rozbudowany komentarz. Napracowałaś się i bardzo to doceniam. Rozebrałaś ten wiersz naprawdę z niezwykłą precyzją i starannością. Jestem zaskoczona trafnością Twoich spostrzeżeń, być może faktycznie mamy w tych obszarach bardzo podobną wrażliwość.

Wers: gorące ślady intensywności... no cóż... wiem jak brzmi i długo się nad nim zastanawiałam. Skłamałabym mówiąc, że się zaplątał. Zostawiłam go w takim kształcie świadomie. Być może, a raczej na pewno mnie poniosło:) Tyle gwoli usprawiedliwienia:) Pozdrawiam

Małgosiu, dziękuję bardzo za ciekawy komentarz. Dużo w nim Twojej wrażliwości. Twoje spojrzenie jest dla mnie bardzo ważne. Pozdrawiam.

Dagny, dziękuję, że zajrzałaś i doceniłaś twór.
Co do cytatu. króciutko: bardzo mnie dotknął, chodził za mną dopóki nie dałam mu się rozwinąć, dopóki nie uświadomiłam sobie, że to prawda.
To co nas napędza, co sprawia, że jesteśmy szczęśliwi, że tęsknimy, potrafi również bardzo mocno i głęboko nas (z)demolować, zwłaszcza w sytuacji, kiedy wszystko diametralnie się zmienia, kiedy uświadomimy sobie, że to już nigdy więcej się nie powtórzy, nigdy. Tęsknota wówczas ma zupełnie inny wymiar, inną postać (brakuje mi nawet właściwego słowa żeby to określić) To nie tyle piętnowanie namiętności, co doświadczenie poznania ich z zupełnie innej strony. Za namiętnościami mogą stać różne potrzeby, nie tylko popęd, czy biologia. Dziękuję, że zechciałaś podzielić się swoimi przemyśleniami. Lubię Twoje komentarze. Serdeczności.

Panie Moderatorze, dziękuję.

Robercie, bardzo mi miło, że zajrzałeś, poczytałeś i zostawiłeś ślad. Pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 14
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67077687 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005