poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMSobota, 20.04.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
FRASZKI
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
Chimeryków c.d.
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
,, limeryki"
Ostatnio dodane Wiersze
W kapsule
Kiedy jestem za oknem
do trzech razy.. ..s...
Zabawa
Metafora na ławce
Marzenie o niebie w ...
Co widziały i co sły...
Julia Milu
Roszada w niedoczasie
Miłość
Wiersz - tytuł: Po gwiazdkę
drogą mleczną
tłem żywych ogni
gdzie krawędź wszechświata

z popękanego nieba
słoneczny wiatr strąca
kamienie martwych serc

raj bliski ziemi -
dom z tajemnicami miłości -
zatrzymuje czas

głodni gestów o falistych brzegach
wygładzamy atmosferę

po przebudzeniu pójdziemy dalej
spadające gwiazdy nie dla nas
Dodane przez Kazimiera Szczykutowicz dnia 16.03.2023 12:47 ˇ 9 Komentarzy · 309 Czytań · Drukuj
Komentarze
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 16.03.2023 15:17
Dużo ładnego, i zawsze ta oszczędność słów - która mi się u Ciebie Kazimiero tak podoba.
Mam problem z całą drugą strofą, ponieważ przeniesienie się z drogi mlecznej w klimaty / słonecznego wiatru / następują po sobie, niemal się wykluczając ( vide tytuł).
/ Dom z tajemnicami miłości ) zamieniłabym na coś bardziej wysublimowanego, mniej pospolitego, a Ty umiesz ciekawiej sformułować.
Fraza / głodni gestów o falistych brzegach / jest bardzo piękna, warta zapamiętania.
Końcówka bardzo mi się podoba, nie jest przesłodzona ( jakby wskazywał dom z tajemnicami miłości) - lecz sygnalizuje suwerenność - / pójdziemy dalej/ i pogodzenie się z sytuacją.
Jeden z Twoich ładniejszych wierszy, pozdrawiam miło.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 16.03.2023 15:22
.. .. choć oczywiście / kamienie martwych serc / powinny wybrzmieć, bo dotykają sedna; ( więc zostaje tylko słoneczny wiatr - do ewentualnej zmiany, jeśli wola oczywiście.. ..:)), pozdr.
Kazimiera Szczykutowicz dnia 16.03.2023 16:52
Dagny
Przede wszystkim bardzo Ci dziękuję za pochlebną opinię.
Zauważ, że nasz Układ Słoneczny znajduje się w Galaktyce Drogi Mlecznej, więc jest w jej wnętrzu. W związku z tym słoneczny wiatr ma związek, pojawia się na Drodze Mlecznej. Kamienie martwych serc - meteoryty, są widoczne wieczorem jako spadające gwiazdy. Znam takie powiedzenie - spadła gwiazda, czyli ktoś umarł (ja to ujęłam jako kamień martwego serca).
Robert Furs dnia 16.03.2023 18:17
bardzo osobisty wiersz, ale przecież każdy/każda, marzy o gwiazdce, niekoniecznie tej z nieba, pozdrowionka,
Kazimiera Szczykutowicz dnia 16.03.2023 18:37
Robert Furs
Dzięki za wizytkę i wpis. Oczywiście - gwiazdka z nieba, szybka z okna, to zachcianki kapryśnej osoby. Ale od czego są marzenia.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 16.03.2023 18:54
Kazimiero :)), poczytałam z uwagą Twoje objaśnienia - serdeczności :),D.
Kazimiera Szczykutowicz dnia 17.03.2023 18:34
Dagny
Miło, że wróciłaś, cieszę się, że przeczytałaś objaśnienia. Dodam, że mnie bardzo fascynuje przestrzeń międzyplanetarna. Czasem nie mieści mi się w głowie - jaka to siła trzyma tyle galaktyk, tyle planet, tyle płonących wciąż gwiazd. Umysł ludzki jest zbyt skromny aby to ogarnąć i zrozumieć.
Gloinnen dnia 18.03.2023 23:51
Napisałam kiedyś wiersz o spadających gwiazdach.
Myślę, że jeden z jego fragmentów może być pewnym dialogiem z Twoim:

"raj bliski ziemi -
dom z tajemnicami miłości -
zatrzymuje czas

głodni gestów o falistych brzegach
wygładzamy atmosferę

po przebudzeniu pójdziemy dalej
spadające gwiazdy nie dla nas "


--->

Przeczuwacie jedynie, że kiedyś bogowie postanowią
przenieść was na niebo, a to musi boleć.

Rozżarzone promienie zamiast włókien nerwowych
poderwą ciała do nieustannego pulsowania (...)

Możemy tylko ostrzegać pechowców
zapatrzonych w nasze bezradne migotanie,
by nie pragnęli spalać się zbyt szybko.
Na pograniczu między miłosnym krzykiem
a spokojem welwetowej nocy.


Może to nie do końca na temat, ale chciałam coś - mam nadzieję, że interesującego - pod tym wierszem wkleić.

Pozdrawiam,
Glo.
Kazimiera Szczykutowicz dnia 19.03.2023 00:23
Gloinnen
Serdeczne dzięki za obecność pod moim wierszem, własne zdanie i piękny wiersz.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 7
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67039236 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005