na krągły bulaj patrzę, na szybkę zamgloną
nigdy do swoich snów nie pozwoliłaś mi wejść

śpisz nieodpartym snem na alkalicznych liściach
nikt nie wygrywa życia, w ciągłym zagubieniu

gdy zobaczysz statek o purpurowych żaglach
to będzie ostatni rejs wprost ku zapomnieniu

za zasłoną mówiłaś "nie podążaj za mną
zwiędnie miłość, a tobie nie uda się mnie zwieść

słodki anyż wysyłam ci z palmowym miodem
żale roztopi choć ciągle będziesz pamiętał

a gdy przybędzie noc i miłość się opóźni
pomnij: najgłębszy mrok zapada tuż przed świtem"