Jakże jest trudno pośród słów potoku
Co niczym pociąg toczą się miarowo,
Co jak lawina kamieni ze stoku
Odnaleźć warte powiedzenia słowo.

Któż umie z myśli tak wykrzesać słowy
By były warte wszystkich bogactw ziemi.
By mogły mury kruszyć, rwać okowy,
A gdy potrzeba świat cały odmienić.

Pracuj poeto choć okrzykną
Twe wiersze ledwie bełkotem idioty.
Jutro, gdy przyjdzie na zawsze zmilknąć,
Słowa Twe spłyną na nas czystym złotem.