Duże biodra, kobieta dobra do rodzenia dzieci
korale jej się tłukły o dekolt
słowa przelewały przez powietrze
wpadały w dłonie

- Nie będziemy przyjaciółmi
Gdybym wierzył w przeznaczenie

może ludzie przestaliby rozdrabniać siebie na drobne
być jak piasek przesypujący się przez palce
żeby można było dostrzec resztki morza
co zalewa źrenice solą, co boli, bo ładne

Matki będa nosić dzieci na rękach
szukać w zbożu muszli, dziergać wodę na herbatę

będę miał pogrzeb późnym popołudniem.