Czarno-białe zdjęcie sprzed trzydziestu lat:

idą w sypkim kurzu w czerwcową niedzielę

jakby zmięci w trybach tej dziwnej krucjaty

przemieleni w słońcu na popiół i blask

enerdowskiej kliszy - więc po co to wszystko

skoro czas już dawno przetrawił wspomnienie

a perfidne życie starło ich na miazgę:

rozbite małżeństwa schorowane płuca

puste kawalerki w odległej dzielnicy

albo wieczne kłótnie przed telewizorem

siedem dni w tygodniu bez pracy i serca

do dzieciaków włażących na głowę



ksiądz prałat Bigus ma dziś grób przy studni

ale tutaj jeszcze prowadzi procesję

wytrwały ministrant dźwiga kropielnicę

choć od jej sekretu silniejsza jest groza

z jaką muszą patrzeć na własną naiwność

chłopcy z różańcami przy ciemnych ubraniach

(dziewczynek nie widać - pewnie są już w środku

kościoła pełnego zaproszonych rodzin

które liczą "swoich" wsparte o membranę

lilii ustawionych w wodzie przed ołtarzem)

powiedz: chciałbyś wrócić - chciałbym lecz nie mogę

kto wychodzi na dwór o tak później porze



w kryształowych książkach kryształowe karty

papieżyca żeglarz wisielec i śmierć

uwodzenie żywych - podejdź i posmakuj

słodki język obraca się wokół lizaków:

hmm było mi ciężko i deszcz kapał z rynny

zepsułem się w środku po rozwodzie z żoną

guzik mi się urwał we wstydliwym miejscu

więc nie dałem rady i zgubiłem się

dosyć - idzie wieczór - dzwony biją w mieście

zbiera się przed kruchtą święcone powietrze

i bicze z milczenia wiążą się na ciebie

wstań i idź do celi może to wystarczy



może to cię zbawi - po co - dla miłości

niech ci dziecko liczy banicje i posty

niech cię dziecko widzi z pobożną chorągwią

w chwili gdy odpada retoryczne błoto

z sinych warg jak strupy jak ślady po trądzie

i szepce modlitwę hartowane ostrze

języka (był ścierwem a jednak zmartwychwstał

był poddany próbie ale zdołał wytrwać

i zwyciężył - śmiele rzec już dzisiaj może:

"mam obrońcę Boga") słyszałeś - odpowiedz

czarno-biała klisza wybrzusza się w miejscach

w których bije wątły puls twojego dziecka



1999