Jahwe - podła istota!
Najokrutniejszy z bogów
Próżny, mściwy despota
Bezlitosny dla wrogów

Z nudów tchnął życie w błoto
Uczynił piekłem stokroć
Tylko ludzką głupotą
Tłumaczę jego dobroć

Za prawdę wygnał z raju
O drzewo życia się bał
By żyjąc w srogim kraju
Człowiek do życia się rwał

Ludziom zesłał cierpienie
Wieczny trud i udrękę
Ofiarując Zbawienie
Wydał syna na mękę

Lecz próżna ta ofiara
Bóg w swoim zbawczym planie
Świat oddał w ręce cara
Jakżeś ty dobry, Panie!

Dałeś władzę miernocie
Wiara podłość wybaczy
Pierścień nurzany w błocie
Podniósł Książę Kartaczy

Wysłuchał Boskiej woli
Dał ludziom piękne wzory
Poznał system niedoli
Siłę cichej pokory

A przecież Boga nie ma
Powtarzam od tylu lat
Boskość to kłamstw poemat
Prawdziwy jest tylko świat