czas się zatrzymał
właściwie usiadł na poboczu

starzec bez wieku
przygląda się
z zadziwiającą złośliwością dziecka

wątpliwa to przyjemność
patrzeć w puste oczodoły
które mają w sobie więcej życia i ognia
niż niejedna źrenica

wątpliwa to przyjemność
słuchać ust które wrzeszczą pogardą
bez wymawiania choćby jednego
ludzkiego i ciepłego
słowa

czas powoli wstaje
zaraz nadrobi zaległości
i wyrzuci krople rtęci z pustki
zalewając ją wodą

Kohelet zaś
nawet gdy zostanie zalany
codziennością wylewającą się
ze słów myśli zdarzeń
będzie nadal gorzko się
śmiał

tylko szaleńcy poznali prawdę
śmieszne