nie toczyła go rzeka od źródeł
nie spadł meteorem ani w kropli deszczu
jako kurz wzniesiony nad drogą

wyrwany z wysokiego brzegu
dziecięca zabawa, ponad siedem odbić ma szczęście
na chybotliwej tafli
gubi swoją niezgrabność w regularnych kołach
i ląduje osiągając podwodny księżyc
a każda następna ryba zobaczy już tylko jego jedną stronę


schylałeś się po nie wiele razy
ciągle widzisz płytkie zakole rzeki
gdy spod jej nóg podnosisz okruszek chleba

dzisiaj nie kamień
a wiersz jest jak amulet