(O patrzcie dzieci cień tam idzie....A wrony wokół
jego głowy...A szpak co dziób ma szmaragdowy
przebija serce jego wgłębi...Ciekawe o czym myśli
dzieci...coś tam on smętnie oczy świeci...zdaje się drogie moje dzieci
... za chwilę chyba się rozleci...)

Dzień umarłego obyczaju
Spędzam codziennie w ciemnym gaju
Gdzie kolorowe są manowce
ludzie zjawiają się
Znikają

Tam gdzie dolina
Bystra sucha
Wędrowiec poszukuje
Ucha

Ucha posągu
Może człeka
A czas nam szybciej
Wciąż ucieka

Stoimy zegar
Już dwunasta
O nie spóźniłem się
Do miasta

Tam czeka
Na mnie
Moja głowa
Co jest od myśli
Odlotowa

Zaczekaj zegar
Przecie stoi
Niech się
Wielmożny pan
Nie boi

Autobus ..
A gdzie jest przystanek?
To koniec panie
O mój drogi

Skończone
Twe człowiecze
Drogi

No już zapakuj się
Do trumny
Oj zniknął twój
Uśmieszek dumny


I zamknij wieko
Bo wiatr wieje....

Takie są dzisiaj te kościeje
Co kiedyś wielce ów kochały
A o swych głowach zapomniały

A teraz ludzi żywych dręczą
Co przed telewizorem ślęczą
I oczy swoje wytrzeszczają
Dając zarobek
Okulistom