poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMSobota, 14.12.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Co to jest poezja?
Proza poetycka
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
...PP
slam?
Poematy
"Na początku było sł...
Cytaty o literaturze
Ostatnio dodane Wiersze
Gdy zakwitną...
Wobec kłamstwa
Notre Dame FENIKS Z ...
o tobie
Brak tytułu
Pogoń za cieniem
Historia z Eskulapem...
ja
Ludzie z pociągu
Podszepty
Julia Szychowiak


Julia Szychowiak - poetka. Studiuje pedagogikę specjalną. Laureatka "Połowu 2007". Finalistka XI Ogólnopolskiego Konkursu im. Jacka Bierezina. W 2006 roku opublikowała arkusz Poprawiny, w 2007 roku debiutancką książkę Po sobie, za którą otrzymała m.in. "Silesiusa" w kategorii "Debiut Roku", w 2009 roku książkę Wspólny język. Mieszka w Księżycach.


Z zestawu wyróżnionego w Konkursie im. Jacka Bierezina

Amnezja


Co minęło, drażni jak za krótki rękaw;
białe plamy, wewnątrz - wielookie ściany
i sterty plastiku.

Jak mnie nazywał, czy nazywał
mnie po imieniu? I jaki odcień miały
moje włosy, kiedy się zbliżał?

Nie pamiętam. Może coś mówił?
Już się mogę tak nie powtórzyć.
Rozrzucona na brzegu, pozbierana
jak szkło


I nagroda w Konkursie I Wiersza im. Rafała Wojaczka

W ciemno


Do obcych mieszkań wchodzi się oknami,
na czarno. Z cudzą miną, znalezioną na progu.

Będę tym progiem, póki nie wstanę i nie zobaczę,
jak rozchodzą się schody, co miały tylko długość.

Z obcych mieszkań wychodzi się głównym
wyjściem, cudzym snem. Cudzym świtem


Wiersze, które znalazły się w debiutanckiej książce pt. Po sobie

Wpław


Jesteśmy tu i teraz mocno
skomunikowani jak rzęsy na powierzchni.

Aż się rozpłakały ryby w tym jeziorze, kiedy
wyjęłam szczotkę i czesałam ci włosy,
a one cierpliwie skubały nasze odbicia,
wsiąkały w źrenice.


Dochodzenie

Mówienie nas tłumaczy z ciszy pozostałych,
śmiech przechodzi w kaszel, świt wyje

w gardle, sam siebie połyka,
języku, mkniesz! Dokąd? Mam mówić?

To, co z nas wypełza, nie wróci. Martwe
nie zakwita.


dodane przez: ds.

Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Użytkownicy
Gości Online: 11
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

72479461 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005