Alfred napisał/a:
tak wiele wzruszeń dzięki Tobie
i dzięki Wam przeżyłem
koronę ciepła mam na głowie
choć czasem pobłądziem

gdy się błąkając po bezdrożach
na gęślach falszowałem
życzliwych pośród wieszczów słowa
kobierce bycia tkałem

żem gamoń nadjduch i niemota
wiem o tym i wy wiecie
gdy człek się błąka po wykrotach
paproci znajdzie kwiecie

i nie wie co z nim począć trzeba
zapomnieć czy ocalić
może na nowych niebios zorze
ognie dla smutnych palić

wiersz ten dedykuję sczególnie dla mnie bliskiej, po wielu potyczkach i przytuleniach Anieli Bireckiej i innym poetom nieco zapomnianym, jednak wciąż żyjącym w swoich utworach i pamięci przyjaciół, poetów.Dobrze jest kochani pamiętać o sobie. Gdyby ktoś z Was chciał odświeżyć pamięć i uczucia o poetach , ich utworach, nie zapominając o trudzie moderatorów to dla wspólnej życiodajnej symbiozy warto to czasem tutaj i nie tylko czynić.

Miejcie się dobrze. Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊
🌹 🍺. Nasze serca biją nie tylko dla nas.