przystąpiłaś do egzaminu
zdając się na mnie we wszystkim

przeliczyłaś się
i wyszło że po drodze zgubiłaś część siebie
a w strzępkach ci nie jest do twarzy

ze znajomości nawiązanej w przeciągu sekundy
nie mogło wyjść nic innego jak katar
oraz ciągłe kręcenie nosem

na ratunek przyszedł spacer
idąc za ręce
oboje podparci o domysły poczuliśmy się wyżsi
aż ciarki przeszły po plecach
doznając ambicji na samotność

wzruszając ramionami byliśmy bezużyteczni
gdy bez naszej pomocy zaszło słońce
a promenada gwiazd
okazała się być za wąska dla dwojga

czasu było niewiele
za kilka kroków skończyło się molo

ciarki szły dalej