nieprzeniknione są nasze spojrzenia wstecz
mijamy się z przeszłością na obrzeżach jutra
zbierając opadające liście pożółkłych wspomnień
dziś boli co wczoraj zorało nam cień
jutro nas będzie witało poezją przeżyć
wyobraźnia podsunie kolejne pomysły
miłość ma szansę podwoić w nas wiarę
a nadzieja
ta ustawiona w kącie spraw do załatwienia
zmusi do powrotu w dziecięcy świat
gdzie ufność ciepłych dłoni była wszystkim
oczywiście jeśli były

niezrozumiałe jest w nas ukryte na dnie
gdzie przeszłe spojone z przyszłym
właśnie teraz ma swoje rozwiązanie