Jak walc wiruje
zatacza radosne kręgi
przytupując w rytm
uciekających chwil
jak taniec
raz wesołe raźne
tryskające szczęściem
ciosające dziarskie hołubce
wywijające obertasy
czasami płynie spokojnym
nurtem poloneza
przeplatanym od czasu do czasu
mocniejszym uderzeniem
budzącym ospałość

Życie moje jak taniec
do północy skoczne
im bliżej zaś brzasku pląsa
coraz wolniej i wolniej
tak trudno mu przyspieszyć