zauważyłem, że świat skurczył się do kilku miejsc:
domu, przystanków i twojego pokoju, czasami parku.
słońce słabiej świeci, jakby więcej chmur na niebie
i ciągłe zmiany linii frontów. między włosami

przepływa czerwiec, a my umilamy sobie czas -
czyścimy okna. farba złazi jak spieczona skóra,
odsłania drewno, a z niego wychodzą mrówki
i martwe jaskółki pełne robaków. pełzają po podłodze,

całujemy się, nosami sprawdzamy smaki. myślę o andaluzji -
domek z wiatrakiem, cień śródziemnomorskich drzew, słaby wiatr.
myślę o andaluzji i całuję pieprzyk na twoim brzuchu.

on jest andaluzją.