ich pogoń za słowem okazuje się bezskuteczna
ciągle nie potrafią przypisać właściwych kodów dostępu
do znaczeń znanych tylko nielicznym

obdarzone są za to wytrwałością w wyrzucaniu
błystek z haczykami które na oślep prują toń
w poszukiwaniu łaski

przelecieć jednym tchem na tamtą stronę modlitwy

wiara trzymana na smyczy zatacza wciąż te same kręgi
ukazując zdyszaną twarz i szaleństwo w oczach
które gaśnie urwanym echem niczym odgłos ziemi
rzuconej na trumnę

otworzy szybko usta lecz nie powie
amen