Jesteś silny, tak myślę - szczególnie wtedy,
kiedy patrzę na ten stos przeczytanych ksiąg.
A jednak cały czas wertujesz jeszcze
tę najważniejszą -
nieustanną naukę pokory i miłości.

Jesteś mądry i widać to
nie tylko po twoim umiłowaniu
piękna wszystkiego, miłości i wiary,
ale także w każdym geście, uśmiechu i słowach
których nigdy nie szczędzisz potrzebującemu.

Jeżeli zaś prawdą jest również to,
że przy tych wszystkich zebranych przymiotach
w dalszym ciągu nam równy jesteś,
gdy my niewiele równi tobie,
to znaczy, że zdołałeś osiągnąć stopień dojrzałości
podobny pięknej i krzepkiej dziewczynie.

A przecież twoja siła, mądrość i dojrzałość,
jak sam mówisz, to zaledwie cząstka
niewidzialnej drobiny łaski,
o którą co dnia zabiegasz,
w modlitwie porannej
i wieczornym dziękczynieniu.