czasem jeszcze śni mu się mały chłopiec
przy fortepianie. graj, graj! - krzyczy matka,
a on zagłusza gamami rytmiczne stukanie
kolan o podłogę. i, jak prosiła, nie odwraca głowy.

są kobiety, synku, które nie potrafią odmawiać
po dwóch szklankach fińskiej wódki,
po której cucił ją godzinami, bo bał się ciemności.

dziś nie wyłącza światła, kobiety bierze tylko
przy schumanie, a w każde zaduszki odwiedza grób
tamtego mężczyzny.