teraz mieszkamy blisko siebie. Chcę się z Nim
umówić. Pamiętasz, ile nocy nie przespałem,
robiłem kawę, której nigdy nie wypił. Zawsze
był jakiś niebieski powód

dzisiaj szukałem czerwonej ulicy; spytałem
o mapę. Kioskarz miał ubaw - a to pan pewnie
jest ten nowy - prosto, na pewno pan znajdzie.

nie, to nie to o czym pewnie myślisz. Chciałem
tylko sprawdzić, czy tutaj są kobiety z pierwszego
piętra bloku dwadzieścia cztery - tego po lewej
zaraz za główną bramą obozu

zobaczyłem je stojące w kręgu. Długie suknie,
szerokie rękawy. Trzymały przed sobą dłonie
złożone w kołyskę, a w nich ziarno fasoli

jak myślisz, czy tutaj w drzwiach do ich pokoi
nie ma wizjerów?. Czy On, gdy się spotkamy,
powie coś więcej; czy wyjaśni tlący się
w ich oczach napis - "Arbeit macht frei"

PS - wyglądały jak łabędzie
       szykujące się do lotu