Błądząc gdzieś między jasną nocą, a mrocznym dniem

Szukam uparcie śladów sensu w bezsensie,

Istnienia swego między jawą, a snem.

Nadziei między dojrzewająca niewiarą,

Krzyku pośród wrzeszczącej z kątów ciszy.

Wolności i szczęścia, które poległy w walce z odwagą,

Nieposkromionego apetytu w ciągłym niedosycie.

Bogactwa prostoty w przebrzydłym przepychu,

Wiecznej miłości w nietrwałym bycie.

Śladów zmierzchania szukam, tam gdzie rodzi się życie.