Piszę dla Ciebie i nie chcę myśleć,
że moja grafomania jest dla kogoś powodem
do żartów, albo złości.
Wyobrażam Cię sobie jako Długonogą,
tak, jak starożytni wyobrażali sobie Sowiooką,
i ja, Tydeus, czekam na puchar z Twych rąk
(jeśli ktoś nie zna mitów, tym gorzej dla niego).
Piszę, że Cię kocham, chociaż wiem, że nie wierzysz,
myślisz o Koniu Trojańskim, gdy poprawiasz
w myślach moje niezgrabne słowa.
I wątpiąc w siebie,
nawet wtedy - wierzę w ciepło Twoich rąk.