Moje spotkania tak ciche,
bym słyszeć mógł tylko Twój głos
skarcenia, pochwały, otuchy
lub czekać aż wskażesz mój los.

Chcę mówić, lecz jakże,
bo słów wciąż brakuje,
próbuję, dobieram
najlepiej jak umiem,
słów mało i mało -
emocja napiera,
sarkania, wyrzuty,
szargany Majestat
i długie dysputy,
wprost kłótnie, utarczki,
zadania, pytania
i prośby, zaklęcia
i kończę, lecz nie wiem,
czy w dobrym momencie.

A jutro, pojutrze
lub kiedyś znów przyjdę,
by duszę swą z zyskiem
spotkaniem umocnić.

Ja z Panem,
Pan ze mną.