bez ikry; z krainy grubszego walenia


bulimiczka alkoholiczka narko i lekomanka mówi że nosi imię
po babce ale kiedy wołają anka nie czuje już nic i ja jej wierzę.
krucha i delikatna niczym francuskie jak na ironię nie poznała nawet
namiastki l'amour. poczęta po bożemu przez parę waleni zna życie
tylko od tyłu. patrzę na jej krzyż kiedy tak rozmasowuje skute mięśnie;
powykręcanymi palcami sięga po kolejny kawałek wiśniowego placka
który zwróci do kibla zanim uregulujemy rachunek.

złotą kartą za zimny kominek ssaków z oceanarium i gorące polana
kumpli na pełnym spidzie. z dziurawego basenu wprost w przeciągi
akademickiego bajorka. delfinka sczyszcza wielorybie konto jak to ciacho
już nie czeka na księcia w hawajce. może nazbyt wyzuta albo tylko
biernie przeżuta. czuję jak rozszczepia mi kręgosłup pomnaża zrosty;
obie dostajemy refluks w miejcu słowa macica. długo nie przełknę
owocu z pestką. wydrylowana wychodzę w przyszłość - myślę o córce.


z ikrą; z krainy chudszego walenia


mądre nie musi być piękne powtarzał ksiądz
ale on nie miał czterech córek do wypchnięcia
za zabidulony próg. dębowy łeb ojca sękata pięść
spuszczała ten drugi z uprzęży. kobyła czy baba
wszystko jedno. pewnie dlatego matka podstawiała
helenkę; i tak ostatnia we wsi pierwsza w klasie ale
na co komu jakaś matematyka.

dwa zęby. mniej więcej tyle kosztował bękart
no bo kiedyś potrafiły spędzać same a teraz
ni syn ni wnuk. obrabia to samo pole ma po starym
grabie twarde obie łepetyny i matkę na sfiksowanym
wyrze. w głębokim rowie.


ikra czy mlecz; z krainy względnego walenia


niewiele pił czasami palił daleki od zioła. uciekał mi
w czerń i w noc długą jak jego włosy. przeczesywałam
żeby rozpleść warkoczyk. na wargach przysiadła cisza
pazerna mała dziwka. w żaden sposób nie chciała
odejść.

powtarzała ale dziś już nie mówi źle o zakolczykowanych
gimnazjalistkach. w ogóle niewiele mówi - częściej słucha
i wspomina jak kołysała pod sercem żeby teraz unieść
miażdżący ciężar wolnych ust które rozsznurował dla: kocham
marka mamo.