Max Hermann-Neisse urodził się w 1886 r. w Nysie. Jako mały chłopiec spadł z mostu, co spowodowało trwałe uszkodzenie kręgosłupa. Ten mały, garbaty człowieczek był obdarzony niezwykłym umysłem. Wychowując się w garnizonowym miasteczku, szybko dostrzegł niebezpieczeństwo, jakie niesie ze sobą militaryzm i ciasnota pruskiego wychowania. W 1933 r. wyemigrował z Niemiec do Zurychu i Londynu. Hitlerowcy odebrali przeciwnikowi narodowego socjalizmu obywatelstwo niemieckie.

Pozostawił po sobie ogromny dorobek. Jednak najlepsze w jego poezji są liryki miłosne od początku do końca adresowane do Leni Gebert, pięknej aktorki, którą poeta znał od 1912 roku i z którą ożenił się pięć t później. Są to erotyki z całego ćwierćwiecza, nie unikające opisu konfliktów i problemów dnia codziennego.

W Polsce Max Hermann-Neisse jest nieznany. Jego "poetyckie listy" przechwyciłem za pośrednictwem poety mieszkającego w Niemczech, mojego przyjaciela, Andrzeja Słomianowskiego. Przy tłumaczeniu owych namiętnych "listów" współpracowała ze mną moja córka Joanna Baran, germanistka.