| Drzewa wyszumiały mój smutekLiście otuliły dawne wspomnienia
 W domu pustka, drzemie cisza
 Czy rzeczywiście nikogo tu nie ma?
 
 W pustym salonie wiatr tańczy walca
 Myśli po jakiejś sali kołysze
 Słyszę z daleka cichą muzykę
 I Ciebie obok Kochany słyszę.
 
 Rozmarzona, stęskniona zamykam oczy
 Noc z magią swą do salonu kroczy
 Widzę Cię, podchodzisz skrycie
 Chcesz ramieniem swym objąć moje życie.
 
 Bronię się i nie chcę snu tego spłoszyć
 Czuję, że tańczysz gdzieś już daleko
 We łzach są dziś moje oczy
 Oddalasz się w rytm tańca swego.
 
 Stoję sama na śliskim parkiecie
 Wokół cisza i smutek tańczą skrycie
 Nigdzie już Ciebie nie widzę
 I takie jest dziś moje życie.
 
Dodane przez Bozena Barcewicz 
dnia 03.01.2012 19:38 ˇ
3 Komentarzy ·
645 Czytań ·
   |