Śnieg w burą maść rozbełtał brud
Kratkami w ścieki zsącza
Zostawia nam po sobie piach
I prawie nie ma słońca

Te nawet w dzień o lecie sen
Gdzieś śni za chmur żaluzją
Świetlistą mgłą podaje nam
Swe blaski jak jałmużnę

Przez senny klosz szarawy dzień
Rozsącza skąpe światło
Jak kora drzew w zatracie trwam
Cóż, teraz nie jest łatwo

Gdy całkiem źle gdy prawie już
Nie można z nią wytrzymać
Odsłania nam uroki swe
Przepiękna biała zima

Śnieg skryje brud hałas i szum
zaciszy czapką mrozu
A miękkość ta i cisza wkrąg
Aż serce nam otworzy...

Nie zwiedzie mnie bo dobrze znam
Nietrwały jej makijaż
Jest najpiękniejsze w tobie to
Zła zimo że- przemijasz!