kolejny raz zakładasz, że
przegrana wojna echem przyniesie
jednak spokój,
rozmaże popioły w miejscach bitew,
rozdmucha nieznane zapachy głodnej ziemi

będziemy maszerować do tych miejsc, które
zechcesz nazwać. jakkolwiek.
odpowiem, że to tutaj zostanę

to taki czas, gdy świerszcze wieczorami
zagłuszają myśli. cisza plącze się tuż nad trawą,
wilgotnieje, nabiera mlecznej barwy i dławi.
znów to wrażenie końca świata drapie niepokojem
chociaż
smakuje znajomo i czerstwo.

chcesz. zanucę pieśń z biblijnej pustyni. przecież
nie potrafię modlić się skutecznie. łatam słowami
puste kartki, zamazuję fotografie, kradnę dni.


znów bywam sobą. przypadkiem zapominając
jak twardnieją nasze serca

jak w Meriba,
jak na pustyni w dniu Massa,