|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Przy Hiobie ciemniej |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 10.02.2014 17:21
I jezt. Już na początku: "złe chwile", a nie "ałe chwila"No, ale jak tu bez chochlika, no jak?
(Gdyby Moderacja była tak miła, to prosba - jest.) |
dnia 10.02.2014 17:31
Eee, widzę, że nie jest "jezd" najgorzej... Może, lepiej, się nie odzywać??? |
dnia 10.02.2014 18:08
Nelly Sachs (1891-1970): "Hiob", zamiast komentarza, jeszcze jeden portret słowem malowany:
O różo wiatrów umęczona!
Co od przedpotopowych burz
z różnych stron targana zawieruchą;
jeszcze twe południe samotność określa.
Bo gdzie tkwisz ty, tam mieszka ośrodek bólu.
Oczy twoje w czaszkę wpadnięte
jaskiniowym gołębiom podobne które nocą
ptasznik wydobywa ślepe.
Czyżby to efekt twego milczenia,
wynikły z pytań natłoku?
Z pędrakami i rybami twa tożsama mowa.
Przepłakałeś, Hiobie wszystkie czuwania bezsenne
lecz nadal twojej krwi gwiazda
swą czerwienią przyćmi wszelkie wschodzące jutrzenki. (Tłum. własne)
O DU WINDROSE der Qualen!
Von Urzeitstuermen
in immer andere Richtungen der Unwetter gerissen;
noch dein Sueden heisst Einsamkeit.
Wo du stehst, ist der Nabel der Schmerzen.
Deine Augen sind tief in deinen Schaedel gesunken
wie Hoehlentauben in der Nacht
die der Jaeger blind herausholt.
Deine Stimme ist stumm geworden,
denn sie hat zuviel Warum gefragt.
Zu den Wuermen und Fischen ist deine Stimme eingegangen.
Hiob, du hast alle Nachtwachen durchweint
aber einaml wird das Sternbild deines Blutes
alle aufgehenden Sonnen erbleichen lassen. |
dnia 10.02.2014 18:26
Przemówiła do mnie 4 część. Pozdrawiam. OliC. |
dnia 10.02.2014 18:38
każdy, bez wyjątku, ma szansę na bycie Hiobem. Nie każdemu jest dane, i dobrze, nie każdy chce - i zrozumiałe. Wiersz, jak strumień świadomości, jak rozstrzelone, nie ześrodkowane myśli kogoś, kto znalazł się w traumie, a której chyba nie prędko wyjdzie. Rejestruje to, co widzi, i może nawet snuje refleksje, ale one się gubią w tym, co widać. A widać - że coraz większej liczbie z tak zwanych "nas" - tutaj i teraz - bliżej, jednakowoż, do Hioba...Jest w tym wierszu wiele autentyczności, sporo zaobserwowanego życia. Poczytałam w zamyśleniu. Pozdrawiam serdecznie, Ewa |
dnia 10.02.2014 18:48
Dzięki za wspaniały przekład, OliC i EW także dzięki za refleksję. Tak, rzeczywistość dogania nas (wydaje się, że coraz bardziej) i lepiej, dużo lepiej jest pozostawać w dosłownościach. Bo chyba najpotężniejszą z obaw jest ta, że moglibyśmy utracić tzw kontakt i odnaleźć go, ni przypiął ni przyłatał, w zupełnie innym punkcie. I - już do końca myśleć, mówić, szukać sensów nie tam, zawsze - obok. |
dnia 11.02.2014 10:12
Z pewnym opóźnieniem, ale w myśl znanego porzekadła, że lepiej późno niż wcale chochlik,który usadowił się w ostatnim wyrazie pierwszego wersu został poskromiony :) Szanowny Panie Marku: o ile pragnie Pan aby korekty dokonano szybciej, proszę sygnalizować to w pw. Trudno mi bowiem raz po raz zaglądać pod każdy ze świeżo opublikowanych utworów aby upewnić się na wszelki wypadek czy ktoś tam o coś nie prosi. Sygnał drogą pw jest bardziej praktyczny. Skutkuje szybszą reakcją gdyż zaraz po zalogowaniu moderatorowi wyświetla się komunikat o nowych "prywatnych wiadomościach". Każdą z tych nowych wiadomości natychmiastowo czytam, aby jak najszybciej zawarte w nich prośby rozpatrzyć i zaraz potem - gdy są możliwe do zrealizowania - spełnić. Moje możliwości czasowe są niestety ograniczone i dlatego zdarzają się dni, w których nie jestem w stanie zaglądać tak często, jak oczekują niektórzy użytkownicy.
Pozdrawiam. |
dnia 11.02.2014 13:19
m4 -dziękuję! |
dnia 11.02.2014 15:49
Boziu, chroń nas przed dżumą jaką jest społeczna służba zdrowia w Polsce.
Pozdrawiam))) |
dnia 11.02.2014 20:25
Kadr z życia,niestety nie najweselszy,szczególnie czwarta cząstka bliska.
Pozdrawiam.Ewa. |
dnia 12.02.2014 09:25
jj, E64 -zgadza się; Jurand (bez języka) zapytany o to, kto go tak urządził zrobił w niemej odpowiedzi znak krzyża; "naprawdę?!" wykrzyknęli "na pogotowiu ci to zrobili?"
DZIEKI ZA KOMENTARZE |
dnia 12.02.2014 20:10
Hiob zawsze jest: obok, nad i pod nami, jest i zawsze będzie w nas, bo cierpienie i wiara jest jest nieodłącznym elementem życia, bez względu na to w co się wierzy, pozdrawiam autora, |
dnia 14.02.2014 12:37
Dzięki dla wszystkich za niebanalną obecność - tak to jest, że dla świata mocniejszym jest przekaz szczęścia (łzy po zdobyciu olimpijskiego mistrzostwa, na przykład) a dla jednostki - jej osobiste cierpienie (którego świat woli nie widzieć.) |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 7
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|