Dokąd drogi nas prowadzą
dokąd znaki nas kierują
czy w ciemności otchłań czarną
czy tez prosto w bramy nieba
dokąd ciągle gdzieś zmierzamy
z bagażami łez i wiary
dokąd gnają nasze serca
zapatrzone w puste miejsca

Kto zna swoją miarę wiary i nie zwątpił ani razu
kto zna słowa które wskrzeszą
tych uśpionych w ciszy mroku
kto rozpoznał swoje imię
w księdze życia zapisane
kto zobaczył Boga tchnienie
na kamieniach morzach lądach

Dokąd ludzie tak pędza
z braku sił i tchu już mdleją
do kogo w białej mgle
w górę wyciągają ręce błagając o więcej
wypatrując dróg i znaków
czekając na cud i koniec czasów
zamykamy oczy na tych
którym miłość pozwoliła żyć