poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 03.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
FRASZKI
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
Ostatnio dodane Wiersze
Habitat
Kropelka tlenu
Majowo...
Zejście
Prywatnie
TO MUSIAŁO NADEJŚĆ
Marek Wawrzkiewicz "...
tacy księżycowi
W pociągu
Numer
Wiersz - tytuł: Persefona
od stuleci tak samo
przestrzeń przelewa się mrokiem
miękko pieści
to co odchodzi

szyję mlekiem zroszoną
wonne włosy i usta

świat wewnętrzny jak ogród zielony
truje bluszczem
martwota

niknie światło
błękitne od nieba
ciąży w dłoni najmniejsze ziarenko

widzisz
płyną wody Lete
jedwabiu grafitem
blednie promień
zamknięty w źrenicy

patrz
nim zgaśnie do końca
tak jak drgnienie w jej łonie
i serce

nim smutek przejdzie ramy
nim pochłonie też ciebie
Dodane przez Ola Cichy dnia 17.08.2015 16:42 ˇ 23 Komentarzy · 812 Czytań · Drukuj
Komentarze
Mithotyn dnia 17.08.2015 16:54
przestrzeń przelewa(na) mrokiem pieści
miękko to co odchodzi


na ten przykład

....................może

zroszoną mlekiem szyję..............acz - zroszona mlekiem szyja niczego nie zaburza

no ale dalej, to już jest retoryka wspomnianego przeze mnie w innym poście mistrza
Ola Cichy dnia 17.08.2015 17:04
Mithotyn:
Dzięki za refleksje.
O.
abirecka dnia 17.08.2015 17:22
Olu, droga! Sama z "wielkim udawolstwem" stosuję przestawienia, ale:

a) "szyję zroszoną mlekiem",
b) "wewnętrzny świat jak zielony ogród",
c) "grafitem jedwabiu"

chyba, że jest to liryk pochodzący z przełomu lub z pierwszej dekady XXI wieku. Wtedy pisywało się podobnie, zaś znawców tematu nader radowało.
Teraz - co konstatuję na swej skromnej osobie - wiersz, zwłaszcza biały, powinien być bardziej ascetyczny. Sprowadzony niemal do kontrastowych, naszkicowanych piórkiem rysunków, z lokalnymi (czystymi i nasyconymi) kolorami w środku :)

Bardzo serdecznie :)))
Ola Cichy dnia 17.08.2015 17:31
abirecka:
Abi miła, Jak zwykle chylę głowę przed Twoją wiedzą.:)
Nie mogłam się oprzeć takiej formie. Tematowi i obrazowi- tak" jakoś" go właśnie widzę.
Chociaż przyznaję, że rzeczone skłonności mam.
Buziaki i pozdrówka ciepełkowe tradycyjnie.:):)
Ola.
Alfred dnia 17.08.2015 17:45
Dla mnie wdzięcznie i powabnie, wiersz ma ciekawy klimat.Pozdrawiamserdecznie.😀.
Magrygał dnia 17.08.2015 18:48
Pięknie, Olu.... Może Lete nie wszystkie odbierze wspomnienia. Serdeczności, A
lir dnia 17.08.2015 20:31
Z kobiecą poezji dociekliwością:)
Pozdrawiam,lir
RokGemino dnia 17.08.2015 21:41
od
niknie światło...
cudeńko
pozdrawiam póki co z tej strony Lete
mgnienie dnia 17.08.2015 22:34
Dla mnie jak złociste przedwieczorne światło...zaraz zmierzch, zaraz jesień, zaraz...:))) Dobrze było przystanąć:))) Serdeczności:)))
Ola Cichy dnia 18.08.2015 07:54
Alfred:
Dzięki za wdzięczny komentarz.Wdzięczna Ola.:):)
Pozdróweczka równie serdeczne.:) Jakże miło, że pobyłeś. O.

Madrygał:
Może... nie odbierze. Miło mi, że tak "się przeczytał":):)
Ciepełkowo. Ola:):) Na dobry dzień.

lir:
Dzięki za poświęcony czas i wniknięcie.... w te kobiece ... takie tam.:):):)
Serdecznościowo. Ola:)

Juliusz Karowadzi:
Cieszę się, że oboje jeszcze z tej strony.
"Cudeńko" dla mnie jak czekoladka.
Dzięki ,zabieram je- "ją"- ze sobą na osłodzenie dnia.
Pzdr.Ola.:)

mgnienie:
Wiesiu. Jak zwykle miła dla mnie.:):)
Cieszę się, że przystanęłaś.
"Cmoki" dla Ciebie. Ola.:)
zalesianin1 dnia 18.08.2015 08:38
"nim zgaśnie do końca
... jak drgnienie w jej łonie
i serce

nim smutek przejdzie ramy
nim pochłonie też ciebie ..." - żyje i wszystko ma sens. "miękko pieści
to co odchodzi" - a odejść musi, chociaż żal.
Nie żal zaś otwarcia na dobro i piękno, które wciąż żyje i ma sens.
Pozdrawiam, zalesianin1
Ola Cichy dnia 18.08.2015 14:06
zalesianin1;
Dzięki za czytanie i wpis.
"Miękko'" otulają Twoje słowa, jak obraz, który był dla mnie inspiracją dla przemyśleń ukrytych w ekfrazie.... lub bez niej.
Cieplusieńko pozdrawiam.Ola.:):):)
zdzislawis dnia 18.08.2015 18:37
Ja podzielam opinię Alfreda. Pozdrawiam serdecznie.
nonkonformistka dnia 18.08.2015 19:21
Spokojniutko, powolutku poczytałam z przyjemnością.
Maria dnia 18.08.2015 22:24
Owszem, czyta się przejmując nastrój z wiersza. Z przyjemnością. I pozdrowieniem.
sykomora dnia 19.08.2015 00:18
prerafaelicki:)
Ola Cichy dnia 19.08.2015 06:56
zdzislawis:
Dzięki za opinię i serdeczności:):):)
Miło że zaglądasz do mnie.:):)
Odserdeczniam. ,

nonkonformistka:
Dzięki za pochylenie się nad tekstem.):)
Doceniam, jest mi bardzo miło.:) O.

Maria:
Miło mi. Ciesze się, że pozytywne emocje i "współklimatyczny".;)
pozdrawiam serdecznie.:):):) Ola.

sykomora:
Dzięki>:):) Żesz o ten klimat chodziło.:):)
Oprócz przemyśleń ponad.... wiadomo jakich.
Taka specyficzna atmosfera "wypływa" z ich obrazów.
Mam okazję dla przyjemności i służbowo, więc zrobiło się może u mnie "natłocznie" od prarafelitów. Ale niech tam...
Pozdrawiam bardzo ciepełkowo.Ola:):)
Signum dnia 22.08.2015 19:14
Z całą pewnością ciekawy tekst... można by poprawić wersyfikację, ale i tak jest dobrze. Pozdro :)
Ola Cichy dnia 24.08.2015 08:08
Signum:
Fajnie. Miło, że znalazłeś coś ciekawego.:)
Pozdróweczka. Ola.
Milianna dnia 07.09.2015 20:51
Nie śmiem się rozwodzić:) powiem tylko, że podoba się bardzo.

Olu, mam prośbę. Przepraszam bardzo, że w tym miejscu piszę.
Czy byłabyś uprzejma i zerknęła pod mój tekst "Z zaciśniętymi szczękami". Poprawiłam - w komentarzu wstawiony.
Za szybko tu się pojawiłam, zbyt mało umiem, żeby publikować swoje wiersze. Zależy mi jednak na ocenie, czy zmiany jakie wprowadziłam
choć odrobinę "ulepszyły":) ten tekst(wierszem nie śmiem nazwać).

Pozdrawiam serdecznie.
Ola Cichy dnia 26.09.2015 15:56
Milana;
Dzięki za wpis.
Nie zaglądam zbyt często pod poprzednie teksty.Przepraszam za późną odpowiedź.:):)
Na temat Twojego tekstu odpowiem na PW.
Pozdrawiam serdecznie również. Ola.
Ola Cichy dnia 26.09.2015 15:59
Millana- przepraszam za pomyłkę w nicku.
O:)
Ola Cichy dnia 26.09.2015 16:01
No i jeszcze raz. Milianna. Sorki.
Klawiatura psoci i troszkę ja.:)
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 7
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67180923 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005