poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMNiedziela, 12.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
FRASZKI
"Na początku było sł...
Monodramy
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Ostatnio dodane Wiersze
pośrodku ściany
Kocham
wczoraj albo dzień po
bez granica
ero-tyk
Urwis
Hotel The Bridge
O seksie w smartfonie
Ballada o wujku Staszku
ty nie królewna,
Wiersz - tytuł: Obsesyjno- kompulsyjny
                                           z cyklu "Podejrzenia"


Jesteśmy tymi, którzy próbują wywabić urok..
Na nasz dom spadła klątwa i nie pomaga nawet
kreślenie pentagramów świeżą krwią. Odczynianie zajmuje
coraz więcej czasu, niegdyś spokojnie służącego

wyuzdanej konsumpcji. Zbladły dawne rozrywki,
odkąd w sny zakradł się niepokój i coś gmatwa
sznurówki przy wiązaniu, zatruwa degustację win
i flirty na portalach. Każdy rytuał pociąga za sobą
następny i tak zaplątuje się sieć nieformalnych związków
między niewidzialną przyczyną a dotkliwym skutkiem.

Wtedy rodzi się marzenie, by być prostym.
Nie domagać się odpowiedzi, nie pragnąć światła, funkcjonować.

Są tacy, co tak potrafią. Żywe maszyny
kierują martwymi, żeby utrzymać produkcję.

Niestety, to nie dla nas.

Dodane przez Roman Rzucidło dnia 27.01.2016 00:09 ˇ 24 Komentarzy · 852 Czytań · Drukuj
Komentarze
kurtad41 dnia 27.01.2016 02:36
Jest to głęboko zanurzona w intelekcie i wrażliwości,
ładna proza literacka. Uznany już obszar poetyckiego
postrzegania skomplikowanej rzeczywistości.
Jeśii prezentowana jest bez silenia się na oryginalność,
poprzez słowotwórczy i pojęciowy bełkot, to znajduje
oparcie / poparcie intelektu , wrażliwości i estetyki
czytelnika. I wtedy chwała twórcom / poetom.
Istnieją jednak i inne zakątki poetyckiego postrzegania
opartego, chociażby, na tradycji, na postrzeganiu innego
szeregowania wyrazów, np. z korzystaniem z rytmu i rymu.
Rytmu i rymu, które rozwijały chęci / potrzeby kulturalne,
nie tylko dla np. kabaretowej rozrywki. Które to potrzeby
w różnym wymiarze istnieją i teraz (zanikające niestety).
Z trudnością przebijające się przez pop-kulturę.
Jaki jest sens / cel walki o dominację jednego kącika
wrażliwości nad drugim, wewnątrz jednego ciała poezji?
Jesteśmy wszyscy zanurzeni w nieskończoności - również
potrzeby własnej twórczości z różnych przyczyn!
A portal ma chyba też walor samokształceniowy, poprzez
powołanie "instytucji" - komentarze. Czy trzeba dopisku -kulturalne. Ostatnie słowa umieszczam na marginesie.

Pozdrawiam z życzeniem ...odwołując się do pana intelektu.
adaszewski dnia 27.01.2016 06:29
tekst, który jest sam w sobie sprzeczny. Żelazna logika i spokój wywody kontrastuje z zawikłaniem, splątaniem, o którym tekst traktuje. Przez ten zabieg wiersz "staje się" jak równo wymierzany wyrok, jest przerażający. Dobry tekst!
winyl dnia 27.01.2016 07:19
tak, spokojny, starannie napisany, przemyślany, od tytułu do puenty wiersz. Bardzo głęboki ale i bardzo czytelny.
Mithotyn dnia 27.01.2016 11:09
...chyba poszedłeś w wypunktowanie, które swoją nachalnością trochę drażni, przynajmniej do:

i flirty na portalach


potem jest trochę jaśniej i płynniej, bo:

Każdy rytuał pociąga za sobą następny i tak

zaplątuje się sieć nieformalnych związków
między niewidzialną przyczyną a dotkliwym
skutkiem. Wtedy rodzi się marzenie, by być

prostym. Nie domagać się odpowiedzi, nie pragnąć światła,
funkcjonować. Są tacy, co tak potrafią. Żywe maszyny
kierują martwymi, żeby utrzymać produkcję. Niestety,

to nie dla nas.


natręctwa mają to do siebie, że w zdynamizowany sposób podporządkowują sobie (właściwie) wszystko. kontenerowanie, jest tylko chwilowym odpoczynkiem, a przy okazji emocjonalnym nadużyciem.

nie wiem, czy ostatni wers cokolwiek załatwia, czy jego brak eksponowałby niedosyt - może w innej (obrywającej dupę) formie(?), nie wiem... bo czytając (nawet całość) jest zaciekawienie i refleksja, a bardziej kombinatoryka w kwestii zachowań oraz próbie zrozumienia; neurastenika, autystyka, a może (i przede wszystkim siebie) uprzedzeń..?

ale pieprzenie mi się włączyło
silva dnia 27.01.2016 13:01
Bardzo trafnie oddany stan zaplątania, pogmatwania, odkąd w sny zakradł się niepokój. Ciekawe wyjście od dawnego traktowania choroby jako uroku. Zaprzyjaźniony psychiatra powiedział mi kiedyś, że
prawie każdy święty miał jakąś jednostkę chorobową, traktowaną jak objawienie. Pozdrawiam.
koma17 dnia 27.01.2016 14:18
Wczytuję się kolejny raz i mam pewność, że tak właśnie jest , jak w wierszu...
Roman Rzucidło dnia 27.01.2016 14:54
kurtad41: Proza literacka? W każdym razie było pisane z myślą stworzenia poezji. Nie można zaprzeczyć, że to mowa wiązana, na pewno inaczej się czyta niż opowiadanie czy powieść. Co do pisania opartego na rytmie i rymie, to ja postanowiłem pisać jako poeta nierytmiczny i ogólnie nie przepadam za rymami w poezji współczesnej. Co nie znaczy, że nie potrafię tego docenić jeśli ktoś to robi sprawnie i z wdziękiem(wiem, że klasyczny warsztat jest trudny i wymaga dużej koncentracji). Co do dwóch kącików wrażliwości, może rzeczywiście jest tak, że istnieją różne oczekiwania i potrzeby. I ja na pewno tego nie zmienię. Dziękuję za odwiedziny i komentarz.Pozdrawiam
adaszewski: dziękuję, że tak przeczytałeś, bo warto pisać jeśli ktoś to widzi. Pozdrawiam
frogiszcze dziękuję za spokojną, rzeczową i pozytywną ocenę wiersza. Pozdrowienia
Mithotyn Tak, Ty to potrafisz być bezlitosny
silva Ja tak właśnie myślę. Że choroby są nam dane żeby coś objawić. Dziękuję za lekturę i pełen zrozumienia komentarz. Serdecznie Cię pozdrawiam
koma17: cieszę się z każdego takiego czytelnika. Właśnie dlatego poeci są sobie wzajemnie potrzebni. Dziękuję za komentarz i wczytywanie się.
Mithotyn dnia 27.01.2016 15:19
Roman Rzucidło dnia 27.01.2016 14:54
(...)
Mithotyn Tak, Ty to potrafisz być bezlitosny


bezlitosny?
- ja odbieram rzeczywistość bez zbędnych woali taką, jaka jest z przestrzenią dla zrozumienia (przyczyn/skutków), wnioskowania, refleksji - empirycznego odniesienia
- czasem też ulegam pareidolii, jednak obiekt - swojego rodzaju - penetrowania wyobraźnią, musi i/lub pozwala do tego skłonić
IRGA dnia 27.01.2016 15:47
Bardzo dobry wiersz, Romanie. Pozdrawiam. Irga
PaULA dnia 27.01.2016 16:40
Nie wiem, czy można tak napisać w stosunku do wiersza, ale jest wciagający. Ma jasny i czytelny przekaz. Wielu z nas znalazło, znajdzie, lub już jest w takiej sytuacji, gdzie wtedy rodzą się takie właśnie marzenia. "Niestety, to nie dla nas" świetnie zamyka wiersz.
Pozdrawiam:)
Niepoprawna optymistka dnia 27.01.2016 17:47
Bardzo dobry, ciekawy, poetycki przekaz, moim zdaniem jest to odbicie świata przez pryzmat wrażliwości i niepokojów Autora,
bardzo trafia do mnie zakończenie, smutne i jakże prawdziwe,
zarazem. Przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam serdecznie:)
Irena Michalska dnia 27.01.2016 18:57
Pomyśleć, że wystarczyłoby, aby przyczyny zachowań i zdarzeń przestały być niewidzialne. Antena z przejrzystości może złagodziłaby dotkliwość dostrzegalnych skutków, ale i tak wszystko musi się ugotować w naszych głowach. Obsesyjnie i rytualnie.
mgnienie dnia 27.01.2016 20:36
Odczynianie coraz trudniejsze, zapętlenie coraz głębsze gdyż traci się z oczu jasne punktu odniesienia, oparcia... może to to. Czytam ten wiersz nie pierwszy raz zawsze znajdując coś nowego... i to jest frapujące. Pozdrawiam :)
Roman Rzucidło dnia 28.01.2016 11:45
Mithotyn jeśli odbierasz rzeczywistość bez żadnych woali (osłon, mechanizmów obronnych), musisz bardzo cierpieć...
IRGA, PauLA, Niepoprawna optymistka, Irena Michalska, mgnienie ; Drogie Panie, serdecznie dziekuję za miłe słowa na temat mojego wiersza. Cieszę się, że do mnie zaglądnęłyście. Ciepłe pozdrowienia z ciągle jeszcze zimowej Nysy.
femme dnia 28.01.2016 11:46
Lubię Twoje wiersze zwykle czytam czasem nie komentuje ale dobrze że piszesz. Nie wiem ale u nikogo tak nie pomiędzy wiersz jak u Ciebie i niekoniecznie musi to być żelazną logika.
femme dnia 28.01.2016 11:48
U nikogo tak nie pocieszy miało być
Roman Rzucidło dnia 28.01.2016 11:55
femme Cieszy mnie, że czytasz moje teksty. Portal jest okazją do takich spotkań. Dziękuję i pozdrawiam
Mithotyn dnia 28.01.2016 12:06
Roman Rzucidło dnia 28.01.2016 11:45
Mithotyn jeśli odbierasz rzeczywistość bez żadnych woali (osłon, mechanizmów obronnych), musisz bardzo cierpieć...


mam nadzieję, że wiesz, co eksponujesz taką wypowiedzą - pomijam już konfabulację - jako afisz..?
Roman Rzucidło dnia 28.01.2016 12:26
Mithotyn: taką wypowiedzią eksponuję jedynie współczucie. Nie ma tu żadnej ironii. Człowiek postrzegający rzeczywistość bez osłon jest bardzo narażony. Wiem o tym także z osobistego doświadczenia. Pozdrawiam i życzę dużo dobrego
Mithotyn dnia 28.01.2016 12:57
...aż prosi się napisać: "a nie mówiłem(?)" - zaś współczucie chyba tylko dla siebie

.........................również dobrego
potrzaskane zwierciadło dnia 28.01.2016 19:09
wiersz moim zdaniem jest bardzo niepokojący
odczuwam ogromny ból pomiędzy wersami
sprawność posługiwania się piórem w przypadku autora
jest znakomita nic tylko podziwiać
Romku twoją wiadomość dostałam będziemy w kontrakcie
jak tylko ogarnę sprzęt nadaję Z telefonu dlatego mi ciężko będziemy w kontakcie
potrzaskane zwierciadło dnia 28.01.2016 19:11
dostałem rzecz jasna pisanie na smartfonach
To makabra
Roman Rzucidło dnia 29.01.2016 10:49
potrzaskane zwierciadło; Tak, o jest wiersz, do którego doszedłem przez własny, ciężko okupiony ból. Dziękuję za lekturę i komentarz. Cieszę się, że dostałeś moją wiadomość, na kontakt zawsze będzie czas. Pozdrawiam serdecznie ze słonecznej Nysy.
otulona dnia 30.01.2016 21:00
Głęboka wizja człowieka. Na czasie bardzo. Niepokojący.
Pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 5
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67247207 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005