Zastukał wiatr w drewniane me serce,
Gzie jestem Ja? Ten człowiek co pragnął wciąż więcej?
Podeptałem życie kruche jak liście
Pamiętam swój pogrzeb, lecz Wy nie przyszliście.
Oczy zamknięte w mroku nie wskażą dziś drogi
Z drewna mam serce i z drewna mam nogi.
Nie mogę Panie do Ciebie dziś dotrzeć
Nie mogę tam iść, nie mam na kim się oprzeć.
Zastukał wiatr po raz ostatni i zostawił mnie na zawsze.
Teraz płaczę pośród gwiazd i inaczej na to patrze.
Przyszedłeś Panie więc odchodzę razem z Tobą
Pod skrzydłami schowam serce niech w nim gwiazdy dziś zapłoną!
Wszystko we śnie łatwiej mi przychodzi..
Człowiek niczym słońce..
Wschodzi i
Zachodzi.
Dodane przez ProjektantHB
dnia 07.02.2016 23:27 ˇ
4 Komentarzy ·
299 Czytań ·
|