poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMWtorek, 21.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
playlista- niezapomn...
FRASZKI
"Na początku było sł...
Monodramy
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Ostatnio dodane Wiersze
Czeka nas wojna!
Kujawy
Zgodne z rodzajem
O, słońce!
szkoda mi wierszy
Dystans
na próżno
Pustka
O nowej sekretarce
dedykacja
Wiersz - tytuł: Ślady na brzegach
Nie chodź nad staw dziewczyno. Omijaj z daleka.
Ma w sobie pewien urok -
koloryzując obrazy, wypija każde z marzeń.
I ty chłopcze, pozostaw
w nim wszystkie płotki, liny.

Zgniłozielona woda, tatarak szeleszczący
wskazują ślady na brzegach, złożone w kostkę
w trawie. Pod spodem woreczek foliowy
(żeby chwilę przetrwało) - imię, nazwisko,
data - przyszła na świat - fotografia.

Często mówiła zobaczysz, jutro
na pewno przestanę!
Potłukę wszystkie butelki, dziś
raz ostatni. Przysięgam!


Choć próbowałam trzymać, tonęła bardziej,
bardziej - wciąż wyrywała rękę.

Myśląc o niej - pamiętam -
śmiertelnie bała się nurtu;
nie potrafiła płynąć, lecz oczy...
widziałam - piękne.

Nie chodź nad staw dziewczyno,
tatarak z żalu więdnie.
Dodane przez Milianna dnia 13.03.2016 00:02 ˇ 31 Komentarzy · 797 Czytań · Drukuj
Komentarze
adaszewski dnia 13.03.2016 10:38
może o alkoholizmie, a może o innym stawie wciągającym jak bagno?
koma17 dnia 13.03.2016 11:12
Bardzo dobrze napisane, podoba mi się. Pozdrawiam
Whitewolf dnia 13.03.2016 11:32
Wszystkich niestety uratować się nie da.

Chłopcy, dziewczęta, dalej spieszmy się.
Karuzela czeka, wzywa nas z daleka.


Dziś już młodzież (dzieciaki) tego nie słucha(ją).
Na czasie i ku przestrodze.

Pozdrawiam :)
Milianna dnia 13.03.2016 11:37
adaszewski - dziękuję bardzo. Są butelki, a więc tak jak mówisz.
No i niestety, Wanda(kobieta z wiersza) nie dała rady i ostatecznie popełniła samobójstwo, topiąc się faktycznie w stawie. Nie mogłam tego pojąc, bo tak zawsze bała się wody - jak życia:( Ale oczy miała piękne, tak wiele widziała.
W sobie świata nie umiała ułożyć.

koma17 - dziękuję serdecznie.
Milianna dnia 13.03.2016 11:38
Whitewolf - ten temat zawsze na czasie. Niestety.
Dziękuję bardzo.
Ola Cichy dnia 13.03.2016 12:28
Podoba się pomysł z klamrą.
Motyw tataraku bardzo "wodny".

Wiem, że to inne klimaty, ale jakoś przypełzło do mnie "Sitowie" Tuwima.
Pozdrawiam.Ola.
silva dnia 13.03.2016 12:47
Wstrząsające obrazy, robi wrażenie. Tylko przecinek przed dziewczyno (dwa) i chłopcze. Pozdrawiam.
Robert Furs dnia 13.03.2016 13:36
ładne zderzenie starego z nowym, i międzyczas tak jak lubię :) pozdrawiam,
Niepoprawna optymistka dnia 13.03.2016 14:23
Tatarak kojarzy mi się z filmem Wajdy, a wiersz ciekawy.
Pozdrawiam.
mgnienie dnia 13.03.2016 15:07
Trudno pokonać nałóg, autentyzm i prostota...z ładnie wkomponowanym motywem tataraku to atuty wiersza. Pozdrawiam serdecznie:)
Milianna dnia 13.03.2016 15:55
Ola Cichy dziękuję bardzo za przypomnienie tego pięknego wiersza.

silvo - dziękuję, faktycznie powinny być przecinki.

Robercie - miło mi, że wiersz się podoba.

Optymistko - dziękuję.

mgnienie - to prawda, nałogi jakie by nie były, są trudne do zwalczenia.
dziękuję za komentarz.
kkb dnia 13.03.2016 17:59
Ładny i łątwo się wczuć.
Pozdrawiam znad weekendowego jeziora ;)
mikesz111 dnia 13.03.2016 19:08
..często przy butelce popełniamy grzech przegadania, będąc mówcą i słuchaczem w jednaj osobie. Wiersz na plus.
mikesz111 dnia 13.03.2016 19:09
UPS!...w jednej
Milianna dnia 13.03.2016 19:29
kkb:) dzięki za pozdrowienia,
odwzajemniam - z pustyni;)))

mikesz111 - dziękuję bardzo. też gadam:)))
zorianna dnia 13.03.2016 21:29
Bardzo!
Ciekawie poprowadzony, bardzo mi się podobają te "ślady złożone w kostkę"
Serdecznie :))
Roman Rzucidło dnia 14.03.2016 11:59
Prostota jest zaletą twojego stylu i zasadniczo nie ma potrzeby tego zmieniać...ale miejscami słychać takie trochę naiwne infantylizmy, jak np. to o wypijaniu marzeń czy o pięknych oczach. Mnie to trochę razi, choć nie sądzę byś musiala dokonywać zmian w tekście, gdyż stanowi on zwartą całość, która się broni. Może to zresztą tylko moje osobiste uczulenie na pewne zwroty, które przychodzą zbyt łatwo. Moja rada: poczytaj więcej tekstów Natalii/otulonej, od niej mozesz wiele się nauczyć, bo ona opanowała sztukę oszczędnego operowania słowami i pozostawania przy tym co najważniejsze w tekście. To bardzo wskazane dla Ciebie, twojego typu wrazliwości poetyckiej, której ekspresję ciągle jeszcze formujesz. Pozdrawiam serdecznie
Roman Rzucidło dnia 14.03.2016 12:01
... a że wiersz jest ładny i nastrój ma głęboki, to już powiedzieli przedmówcy...
PaULA dnia 14.03.2016 12:04
Bardzo ładnie i ciekawie poprowadzony wiersz. Czyta się z zainteresowaniem. Pozdrawiam:)
winyl dnia 14.03.2016 13:35
na tak, reszta została powiedziana.
Milianna dnia 14.03.2016 16:58
Zorianno - bardzo się cieszę:) Nie będę udawać, że nie:)) Dziękuję.

Romku - Twoje uwagi zawsze czytam kilka razy. Dziekuję Ci. Na pewno postaram się zapamiętać. Faktycznie... teraz widzę te oczy piękne i staw:)) Zgadzam się, ale na razie nie będę nic w tym wierszu poprawiać. Może za kilka dni. Długo nie leżał, kilka dni od napisania. Zwykle nie pokazuję wierszy tak szybko.

PaULA - miło mi, dziękuję:)

frogiszcze - bardzo dziękuję:)

Pozdrawiam Wszystkich Państwa serdecznie.
Alfred dnia 14.03.2016 20:58
Ślady na brzegu pozostały
i pamięć którą żal spowija
i choćby świat utonął cały
czas leczy rany, ból przemija

Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 .
Ryszard B dnia 14.03.2016 21:31
Czytałem to w pracy przy porannej kawie. Zaskoczył już wtedy, innym spojrzeniem na Świteziankę z XXI wieku.
Na duże tak!
Milianna dnia 15.03.2016 17:22
Alfredzie:) dziękuję ci bardzo, ale sa takie rany, (to nie w odniesieniu do powyższego wiersza, tylko w innym aspekcie) których czas nie uleczy, najwyżej pozwoli je ukryć. Jest taki ból, który nigdy nie mija, najwyżej czas uczy, jak go ukryć...

Ryszardzie B - Bardzo się cieszę, ze na Tak:) Przyznam, jestem nieco zaskoczona odbiorem tego wiersza. Zaskoczona mile:)
Milianna dnia 15.03.2016 17:28
Romku - a gdybym zapisała, po prostu:

koloryzując obrazy, niszczy każde z marzeń.

Na końcu, chodziło mi o to, że mimo nałogu, potrafiła dostrzegać innych ludzi, ich cierpienie, smutki - była wrażliwa.
Gdybym zapisała tak:

nie potrafiła płynąć, lecz oczy...
widziałam - wielkie.

Nie chodź nad staw dziewczyno,
tatarak z żalu więdnie.


Wydaje mi się, ze tak lepiej, ale potrzebuję spojrzenia kogoś z doświadczeniem, dlatego poprosiłam o zajrzenie raz jeszcze.
Milianna dnia 15.03.2016 20:26
nie
'wielkie' nie pasuje
musze cos innego...
benlach dnia 17.03.2016 08:48
bardzo dobry obraz i liryczne ujęcie :-)
Milianna dnia 18.03.2016 20:37
bardzo dziękuję benlachu za komentarz i czytanie:)
Milianna dnia 21.03.2016 19:40
Romku, chodziło mi o to (jak piszę wyżej) abyś zerknął, czy zamiana słowa wypija na niszczy jest dobra - pierwsza strofa.

lecz oczy... nic innego poza "pięknymi" mi nie przychodzi do głowy, więc tak pozostawiłam.
wielkie to był zły pomysł.
Roman Rzucidło dnia 22.03.2016 11:01
Pierwsza zmiana - jak najbardziej do zaakceptowania. Druga sprawa, te "piękne oczy"- fakt, że to zwrot bardzo wytarty i wręcz pospolity, ale nie ma co zmieniać na siłę. I najznakomitsi poeci nie zawsze za wszelką cenę uciekają od banału, wydaje się wręcz że ujednostajniona niezwykłość byłaby jeszcze bardziej nie do zniesienia, tak jak kiedyś stwierdził Cioran. Wiem, że twoje pisanie jest bardzo emocjonalne, ale to wcale nie przeszkadza w doskonaleniu warsztatu, poczytaj np. Tomasza Różyckiego, a zobaczysz artyzm, który wcale nie stoi na przeszkodzie ekspresji uczuć. Nieprzypadkowo wymieniam to właśnie nazwisko, gdyż to poeta, który miał na mnie wielki wpływ. Ale polecić go należałoby każdemu, kto pragnie rozwijać się twórczo i wyrażać się w nowej poezji. Pozdrawiam
Milianna dnia 22.03.2016 18:35
Dziękuję serdecznie Romku. Na pewno poczytam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 4
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67436292 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005