J. Tuwimowi

Wy wszyscy pełni demagogii
i obrzydliwi w swoich racjach
co jaśniejecie dziś na scenie
bo to wam daje demokracja.

I reżimowe media również (dają),
które mieszacie wciąż z guanem,
lecz z których ciągle na mnie plwacie
będąc bezpieczni za ekranem.

Macie moje pięć minut.

Eksperci w sprawach grzechów zacnych
inkwizytorzy od skrobanki,
znawcy lesbijstwa, pederastii,
dziś głowy w zwiędłe pchacie wianki.

Cnoty już dawno utracone
w oparach wódy i zakąsek,
ale w umysłach gra Wam dzwonek:
Polsko! Dla Polski! I za Polskę!

Macie moje pięć minut.

Wy od Ojczyzny wielcy znawcy
i hipokryci, pierdółkleci,
nie wiecie nawet czy oprawcy,
czy też poeci byli pierwsi.

I ty spasiony profesorze,
gdy duszę moją pragniesz zbawiać
z jakimś głupawym farmazonem,
przy którym chce się puścić pawia.

Masz moje pięć minut.

Wy wszyscy znawcy moralności
gardłojazgoty polityki
warczący na mnie, jak przy kości,
pies warczy broniąc swojej michy.

Macie pięć minut. Później koniec.
Sczeźniecie znowu gdzieś w odmętach
tych waszych fobii i urojeń.
Taka dziś dla Was moja puenta.