 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: POWIDOKI |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 19.01.2017 20:42
życie to nic innego jak pisanie haiku. bardzo podoba się ten wiersz. bardzo |
dnia 19.01.2017 22:31
Pisanie haiku jest faktycznie proste, pod jednym warunkiem - że jest się Japończykiem, i to starej daty. Wszystko co stworzono w tym temacie poza Japonią, to t.zw. haiku-images. chociaż niektórzy z uporem trzymają się nazwy haiku. Jeśli ktoś chce bliżej zapoznać się z tym tematem, zapraszam do mojego eseju na Forum pt. ABC Haiku. Wątek jest przyklejony, więc łatwo znaleźć.
Pozdrawiam |
dnia 19.01.2017 23:26
Ciekawie, napisanie dobrego haiku u Ciebie jest wręcz niemożliwe, ująłeś to w bardzo obrazowych metaforach. Znam sporo osób, którym to się udaje, choćby mojego przedmówcę. Pozdrawiam. |
dnia 19.01.2017 23:28
Zapomniałam o nieistniejącymi- raczej razem po 2000 roku. |
dnia 20.01.2017 09:49
Udane porównanie, udana charakterystyka wymykającego się charakterystyce. |
dnia 20.01.2017 11:52
Dla mnie to wiersz uniwersalny, o każdej trudności. Pozdrawiam |
dnia 20.01.2017 20:55
Proste to są
kąty w prostokącie |
dnia 20.01.2017 21:51
Dziękuję za ciepłe przyjęcie. Obawiałem się, że spotka mnie zimny prysznic... Mam kilka zeszytów z moimi zapiskami - do wierszy może im daleko... Odnotowuję różne fakty - z własnego życia i nie tylko... Odkąd wyrzuciłem z mieszkania telewizor i przestałem kupować gazety, przestały inspirować mnie newsy... W tym fragmencie łatwo się dopatrzeć nawiązania do 11 września - a jeszcze wcześniej, do wyczynu francuskiego bodajże linoskoczka... Widziałem niedawno film dokumentalny na tvp historia... |
dnia 20.01.2017 22:00
Trochę się rozejrzałem po Waszym portalu... Ciekawie tu... Będę wpadał, bo zainteresowało mnie parę wątków na Forum... Wypada mi też odwiedzić i poczytać tych, którzy mnie zaszczycili wizytą... Nie wypada mi komentować, mnie świeżakowi... Może z czasem, nabiorę odwagi... Dziękuję panie Januszu za link - spróbuję się podszkolić w haiku... Dziękuję pani Silvie: zawsze miałem problem z "nie" z przymiotnikami i moja polonistka mnie za to tępiła... Ten sam problem mam teraz z liczebnikami, podobno wszystko się pisze razem! Stotrzydziestopięciolatek albo stotrzydziestopięcioletnia kobieta - strasznie to wygląda i trudno się przyzwyczaić... |
dnia 20.01.2017 22:04
Nie wiem, pani Silvo, dlaczego napisanie dobrego haiku akurat w moim przypadku jest niemożliwe, uczę się i postaram udowownić, że może jednak... Japończycy sztukę traktują jak rzemiosło... Wystarczy spojrzeć na Japońskie malarstwo... |
dnia 20.01.2017 22:09
Jeszcze jedno... Pokazałem ten "wiersz" koleżance i powiedziała mi, że z tym "chodzeniem po wodzie" przesadziłem, nie pomyślałem, że ktoś może skojarzyć to z Jezusem, ja miałem na myśli Dynama, sławnego magika, co łaził po Tamizie, tak długo aż go zgarnęła policja... Niestety, też widziałem to w tv - a nie na żywo :'( |
dnia 20.01.2017 22:49
Cieszę się z obecności na PP.
Pozdrawiam. |
dnia 21.01.2017 00:04
U Ciebie, czyli w Twoim wierszu, nie przez Ciebie. Czekamy na Twoje haiku. Pozdrawiam. |
dnia 21.01.2017 10:17
Bardzo podoba mi się Twój wiersz. Jestem ciekawa kolejnych publikacji.
Mam też drobne uwagi. Dotyczą tego, co napisałeś w komentarzu:
1. zawsze miałem problem z "nie" z przymiotnikami i moja polonistka mnie za to tępiła... -
tępiła? Tzn. wyniszczała, niszczyła cię, czy wygładzała twoje ostre krawędzie?
Stebloff, polonistka ganiła, upominała, ale nie ... tępiła.
2. podobno wszystko się pisze razem! Stotrzydziestopięciolatek albo stotrzydziestopięcioletnia kobieta - strasznie to wygląda i trudno się przyzwyczaić... -
to prawda, strasznie to wygląda i lepiej się nie przyzwyczajać, bo nie piszemy stotrzydziestopieciolatek, a stutrzydziestopięciolatek. Podobnie - czterystusiedemdziesięciosześciolatek , czy - dwustujedenastolatek. Nie o, a u w stu..., dwustu..., czterystu..., itd.
Nie gniewaj się za te uwagi. Ja też robię błędy, ale jak ktoś mi na nie zwraca uwagę - jestem zadowolona i łatwiej mi później używać języka w sposób poprawny.
Pozdrawiam:) |
dnia 21.01.2017 16:31
Miękkie obrazy w wierszu.
Podoba się szczególnie:
"kumulacja obrazów
roztrzaskanych o skały
i chmury dryfujące łagodnie
dnem oceanu"
Z naciskiem na "łagodnie"
O. |
dnia 21.01.2017 19:09
oczywiste trudności także wymagają opisania? |
dnia 22.01.2017 00:09
bardzo ciekawe metafory, podoba ,pozdrawiam :) |
dnia 22.01.2017 09:39
ładny, taki w opozycji, bo przecież haiku wymaga, jest trudne. Na pierwszy rzut oka wydaje się łatwe, a takie trzy werseciki. Dynamo też pojawił się w moim wierszu "Śnięcie". Pozdrawiam. |
dnia 26.01.2017 13:32
Nie wiem, ilu użytkowników czyta tutaj wątek HAIKU - chyba, jest to do sprawdzenia - ale dla mnie "miniatury" zawsze są częścią większego cyklu i podobnie jak u japońskich poetów mają charakter szkiców, notatek - często też rysuję coś na marginesie... |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 12
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)