Wariuje umysł waruje ciało.
Ciało opadło ze strachu umierało.
Umierało powoli ogromnie cierpiało.
Cierpiało, bo miłości nie zakosztowało.
Zakosztowało litości, co bolało bardzo.
Bardzo chciało odejść, lecz go powstrzymało.
Powstrzymało serce, co duszy blask ujrzało.
Ujrzało postać obejmującą jego ciało.
Ciało tchnienia życia na nowo doznało.
Doznało ciepła miłością wypełnionego.
Wypełnionego nieskazitelną nicią życia na nowo.