Święta Jadwigo Śląska
jam gąska
co pływała w stawie
Osuszono
w bagnie niepamiętnym pękła dębina
przez moje czyny
jak krwawa szmata

Odnów nas usłysz nas
wzbudź swoją potęgę
i przyjdź nam z pomocą

Wejrzyj chroń latorośl odnów
przenieś tetraploidalne komórki do łożyska
w sukni niebieskiej
w sukni ściemniałej
w płaszczu purpurowym

pod posadzką
na którą lecą mi z ręki
grudniowo zimne monety
niedostępny sarkofag

w nim
podnosisz
głowę