poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 19.04.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
FRASZKI
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
Chimeryków c.d.
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
,, limeryki"
Ostatnio dodane Wiersze
Metafora na ławce
Marzenie o niebie w ...
Co widziały i co sły...
Julia Milu
Roszada w niedoczasie
Miłość
Wierßcz
eteryczny avatar
Reszta została w myś...
Anihilacja
Wiersz - tytuł: Oswajanie kamieni - cykl
na piasku plaży
kamyczek w kształcie serca
prezent dla mamy

szkło pęka z trzaskiem
na tysiące odłamków
cóż winny kamień

kamyk jest ciepły
od trzymającej dłoni
lecz nie ożyje

zwinna jaszczurka
grzeje się na macewie
co znaczysz w jidysz?

motyl i kamień
który pożycza skrzydeł
też chciałby wzlecieć

na wzgórku kamyk
z przyklejonym winniczkiem
waży się szala

czas skamieniały
w podkówce amonita
zwinął się w kłębek
Dodane przez silva dnia 06.09.2018 22:50 ˇ 26 Komentarzy · 766 Czytań · Drukuj
Komentarze
Grain dnia 06.09.2018 23:07
To raczej logiczna całość.
Jak w kamień naprężony ton.

Przez chwilę pomyślałem o zamianie szyku

motyl i kamień

to pułapka dla rozpędzonego czytelnika

całość to nie erozja przesująca ten kamień /myślę, że jedno z ziarenek/ w
przeznaczonej nam klepsydrze.
Pozdrawiam.
Grain dnia 06.09.2018 23:13
przepuszczająca
silva dnia 06.09.2018 23:24
Grain, dziękuję za dostrzeżenie cech całości i myśl o przechodzeniu kamieni w piasek. To wyimek z jednej z moich ostatnich liberackich prac. Te teksty są ponaklejane po kilka na ściankach kostki brukowej, a ona mieści się w drewnianym pudełku. Naokoło leżą kamyki z innymi miniaturkami czy haiku. Pozdrawiam.
aleksanderulissestor dnia 07.09.2018 11:15
-:)))

silva
to już było
ma to sens nadal ale dla podstarzałych twórców to echo dzieciństwa w sztuce
i gdzieś w tej niszy funkcjonuje sobie nie zanika ale i nie rozwija się
b. dobra zabawa dla dzieciaków z wyobraźnią które i bez niczego bawią się znakomicie
no jestem rozdarty
bardzo bym chciał aby w sztuce panowały jakieś zasady trwałe podwaliny i narzędzia bo nie wszystkie one nadają się do wszystkiego
pozdrawiam -:)))
silva dnia 07.09.2018 11:25
Aleks, niektórzy sądzą, że wszystko już było (Miłosz), w końcu pierwsza książka to kamienne tablice... Moje kamyki są nośnikami różnych sensów, czasami nie są to kamyki, a na przykład odłamki witraży (oszlifowane), wtedy drukuję na folii, mam także teksty na przezroczystych wstążkach, na listkach itp. Nie sądzę, żeby to już było, chociaż masz trochę racji, bo prezentowałam je na Nocy Bibliotek. Pozdrawiam.
Irena Michalska dnia 07.09.2018 11:41
Zazwyczaj kamienie symbolizują odczłowieczenie. Kwestionujesz tę symbolikę i, jak piszesz w tytule, oswajasz je. Pierwszy upodobnił się do serca, drugi ma poczucie winy, trzeci chciałby ożyć, macew przekazać ciepło i znaczenie jaszczurce... Cóż winny kamień, że nie jest już podziwianą, wysoką górą? Pozdrawiam :-)
AnnaAgata dnia 07.09.2018 12:24
Fajne te Twoje prace, wiersze które urzeczywistniasz, uprzedmiotawiasz, można zobaczyć je w intercie?
silva dnia 07.09.2018 13:52
Ireno, dziękuję za tę sekwencję skojarzeń, jak najbardziej uprawnioną. Liberatura ma jednak to do siebie, że dopuszcza całkowitą swobodę czytelniczą. To czytelnik decyduje, po który kamyk sięgnie najpierw. Pozdrawiam.

Anno, witaj u mnie. Dzięki za zainteresowanie. Coś by się pewnie znalazło w fotoreportażach z Nocy Bibliotek, a wkrótce będzie zbiorowa prezentacja moich i nie moich prac liberackich w MBP w Ostrołęce, 11 września. Pozdrawiam.
stawil dnia 07.09.2018 14:31
A u Herberta nie dało się żadnego oswoić :)
silva dnia 07.09.2018 16:56
Stawil, dzięki za tę uwagę, właśnie mój cykl jest swoistym dialogowaniem ze słowami z "Kamyka", coś jak nasz wątek "Co to jest poezja?" - nie da się, ale próbujemy... Pozdrawiam.
Robert Furs dnia 07.09.2018 18:51
nie jestem wielbicielem tej foremki, niemniej wersy przeczytały mi się bez szczególnych zgrzytów, pozdrawiam,
Janusz dnia 07.09.2018 20:02
Ileż to historii, radosnych i smutnych, mogłyby opowiedzieć kamienie: przydrożne, cmentarne, rzucane w drugiego człowieka i te przylatujące z kosmosu. Nie jestem pewien, czy wszystkie one nie mają jakiegoś nośnika pamięci, który jest przed nami ukryty...
Moc pozdrowień.
silva dnia 07.09.2018 20:18
Robercie - bez zgrzytów, bo oszczędziłam Ci miniaturki o żarnach... Pozdrawiam.

Januszu, któż to wie. Nie ulega wątpliwości, że z każdego kamyczka da się mnóstwo wyczytać, nawet tylko z lupą. Pozdrawiam.
Ojciec Przekręt dnia 07.09.2018 20:55
Ciekawy pomysł na ułożenie całości z miniatur haiku.
Ola Cichy dnia 07.09.2018 21:43
:)

A dziś zabieram ze sobą 4 cząstkę.
Pozdrawiam.
Ola.
Grain dnia 07.09.2018 21:49
Także napisalem cykl. Haiku rozprostowane do siedemnastozgłoskowca, w sposób odwracalny, Z porami roku.Taka nauka samodyscypliny.
silva dnia 07.09.2018 21:55
Ojcze Przekręcie, witam u mnie. Tak mnie ostatnio naszło i uporządkowałam wieloletnie zbiory haiku i im podobnych, powstało dziewięć dość dziwnych zestawów, np. Akwabłys(t)ki, Naniebne, Po- całunki, czyli Księga odejść, Zwitrażone, Łakowe, Leśne. Wszystko w szklanych, drewnianych pojemnikach, w woreczkach, koszykach itp. Wygląda nieźle i podobno ciekawie się to czyta (np. na witrażowym szkle pod światło). Pozdrawiam.

Olu, miło Cię gościć, dobrze, że coś znalazłaś. Pozdrawiam.
PaULA dnia 07.09.2018 23:20
Kamień w różnych odsłonach. Ciekawie:)
silva dnia 08.09.2018 10:06
PaULO, dziękuję za odwiedziny i podsumowanie. Pozdrawiam.
adaszewski dnia 08.09.2018 18:37
lubię Twoje szukanie
nieznajdywanie
zjednywanie
silva dnia 08.09.2018 20:19
Ad, dzięki za taką konkluzję, chyba Ci ten gołąbek z gałązką oliwną utkwił w pamięci. To dobrze. Pozdrawiam.
silva dnia 08.09.2018 20:23
Grain, przepraszam, nie zauważyłam Twojego powrotu. takie rozprostowane haiku brzmi ciekawie. Grochowiak z tym eksperymentował, ale zachowywał trójwersowość. Pozdrawiam.
lunatyk dnia 10.09.2018 17:12
Jak dużo można napisać o kamieniu... Pięknie :-)

Pozdrawiam :-)
silva dnia 10.09.2018 20:53
Lunatyku, tak, masz rację, to tylko wyimki, a ileż napisali inni (choćby Szymborska, Herbert, Bednarczyk)... Pozdrawiam.
Warkoczyk dnia 10.09.2018 21:59
Bardzo bliski jest mi Twój wiersz - już dawno- w pewnym sensie -"oswoiłam" kamienie - mają w sobie moc i jakże są piękne. Woda je lubi,ożywia, przywraca barwę.
Dziś chodziłam po plaży i zbierałam kamyczki, by potem ponownie oddać je morzu.
Szkoda tylko,że powiedzenie "mieć serce z kamienia"oznacza [i]być nieludzkim; bezwzględnym; nie mieć ludzkich uczuć; być nieczuły[/.
Dobrze by było gdyby posiadanie takiego serca oznaczało siłę i umiejętność nie poddawania się trudom życia.
Ciekawy wiersz.

Pozdrawiam serdecznie :-)
silva dnia 10.09.2018 22:55
Warkoczyku, ja nie oddaję morzu, tylko łapczywie zabieram. Ostatnio musiałam ważyć walizkę w Grecji, tyle nazbierałam. Tylko jedna uwaga, to nie jest wiersz, to zbiór kilku haiku lub miniatur. A myśl o walecznym sercu bardzo mi się podoba. Swedenborg napisał: Jaki jesteś, tak i widzisz, więc... Pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 8
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67035791 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005