wykruszają się jak kartki rozsiane po kieszeniach
poddawane młynom niespokojnych palców
nie odchodzą to ja znikam z pola widzenia

rozczarowana

człowiekiem się jest a nie bywa
ci którzy mnie zamykają w szczelnych wekach
raczej bywają chcą się pochwalić zasobami

na mojej prywatnej planecie zagęszczenie jest żadne
nie ma rzeszy są jednostki których nie wekuję a stawiam
na najwyższej półce z najcenniejszymi książkami

nie zawodzą