Muzyczko, muzyczko -
przepięknie się rozchodzisz,
ty nos, prawdą oswobodzisz.
A my to, a my to,
jako prawe ludzie,
martwim się, pracujem,
no i żyjem w trudzie.
A no z tej muzyki,
no i z pracy ludzi -
Polska to powstaje,
ona świat rozbudzi.
Pokolenia nasze
coroz zasobniejsze,
a i u potomnych
będą czasy lepsze.
Muzyko, muzyko,
tobie to wtórujem,
no i z naszym Bogiem
Polsce się przysłużym,
bo Bóg Polskę kocho,
jak święty Jon Pawlicek.
Zatem ta grajcie dudy,
a my se potańcujem.
Zgodą, no i ta pracą,
my Polskę rozbudujem.